Niks nieuws onder de zon

Alweer een aantal dagen geen blogberichten hier. Tot nu toe iedere dag nog erg druk gehad met werk en werk en werk.. 

Zo ben ik gisteren naar azc 's-Gravendeel gereden om een heleboel spullen op te halen. Met mijn collega uit Rotterdam hebben we 1,5 uur lang de berging overhoop gehaald, met spullen gesjouwd en alles in de auto geduwd. Zo heeft het azc wat wel gaat sluiten een azc wat open blijft geholpen! Bergen met materialen, 'gereedschap' en speelgoed heb ik vandaag afgeleverd op het centrum. Met hulp van Coa en een bewoner waren alle zware spullen binnen tien minuten uit mijn auto! Hoezee voor de behulpzaamheid van alle kanten. 

De sjouw-hulptroepen in de vorm van twee juffen en later nog een last-minute juf hadden daardoor de tijd om met de kinderen buiten te spelen. Want het is lekker weer de laatste dagen! Nog wel erg koud op de wind maar in de zon is het prima en echt al voorjaar. In de tuin heb ik de eerste krokussen al gespot. Nu hopen dat het echt niet meer zo koud wordt maar steeds ietsje warmer.. 

Of er de komende dagen blogberichten komen kan ik niet beloven. Ook de rest van de week is aardig vol gepland met allerlei zaken. Onder andere de verjaardag van mijn mama vieren, vandaag is ze jarig dus zaterdag zijn we met de hele familie bij elkaar! Maar eerst nog een paar dagen hard werken en wat vervelende klussen opknappen zoals 'leuker-kunnen-we-het-niet-maken-voor-1-april-wel-makkelijker'. Na deze dingen hopelijk volop genieten van een welverdiend lang paasweekend.  

Süßigkeiten

Tarte tatin is makkelijk te maken en proeft totaal anders dan 'normale' appeltaart. Het recept wat ik vandaag gebruikt heb vind je op de site van Herman den Blijker. Om eens te proeven hoe het is met peer heb ik een halve peer tussen de appels gestopt. Ik ben bang dat de peer en appels allemaal wat aan de zachte kant zijn (je moet dit doen met iets stevigere appels). Ook is er behoorlijk wat vocht uit het fruit gekomen. Maar ach.. De smaak zal er hopelijk niet minder lekker door zijn!   

Wintertaart met chocosaus en hazelnootjes uit het boek Eigen taart is goud waard. De cake is gemaakt met Moskovisch meel. Op het eind van het mixen van het deeg een flinke schep koekkruiden toevoegen zorgt voor de bruine kleur en de heerlijke geur! Zelf voegde ik nog een schep cacao toe omdat ik vond dat het nog wel ietsje bruiner mocht (de mix ziet er, ook met de koekkruiden, nog steeds erg wit uit). Na het bakken en afkoelen kan de cake doormidden. De vulling is van slagroom en fijngemaakte hazelnoten. Over de cake gaat warme chocoladesaus. Terwijl de choco nog vloeibaar is nog wat nootjes op de top van de cake en het plaatje is compleet. Daarna wegzetten op een koele plaats totdat iemand de taart aansnijdt en gaat proeven..

Snert met appels (i.p.v. prut met peren)

Wat doe je als je om 6.18 wakker wordt? Uit bed gaan, de dag is extra lang en er is genoeg te doen. Na een snel eerste ontbijt van een eierkoek en thee ga ik koken. Vanaf 7 uur in de ochtend blaast mijn afzuiging luchtjes van snert en appelstroop de tuin in.. 

De aanleiding hiervoor startte woensdag. Die avond 'moesten' we eens aardappels eten. Om mezelf hiervan niet te weerhouden had ik 's middags al aardappels en wortels geschild, de karbonaatjes lagen te ontdooien (aparte combi maar alla). Een half uur voordat ik naar de kapper moest bedacht ik dat een grote pan erwtensoep voor het weekend ideaal zou zijn. Dus ook daarvoor nog groente geschild, gesneden en alles in een pan. Ik was er helemaal klaar voor. 

Om 17.00, terug van de kapper & thee bij een vriendin, fietste ik snel naar de Lidl voor wat kleine boodschappen. Laat daar net de viskraam staan. Zo sterk ben ik ook niet dat ik met een redelijk lege maag rond etenstijd kibbeling of lekkerbekjes kan weerstaan. Mijn smoes was vis en peetjes is beter dan wortels met karbonade, geef me eens ongelijk? Dus op naar huis met gefrituurde maar hopelijk ook nog enigzins gezonde vis. Thuisgekomen wist ik een perfect doel voor de karbonades: hop de pan snert in. 

Daarna verdween de half gekookte pan snert een dagje in de koeling (dat is het gemak van een heel laat voorjaar) en kwamen de appels op het aanrecht. In vieren delen en in een pan met een klein beetje water. Ik dacht snel wat appelstroop te maken. Maar de gekookte moes moet 24 uur uitlekken op een zeefdoek..

Zo stond ik vanochtend in alle vroegte gebogen over een 5 liter snert en het sap van 1 kilo appels. Wat je van een kilo appels aan stroop overhoudt is een schamel beetje. Ook heb ik het idee dat ik de stroop teveel doorgekookt heb omdat het een soort gelei is geworden. Ik kan de appelstroop zo uit het bakje tillen alsof het een siliconenimplantaat is, alleen dan bruin.. Toch leuk om eens geprobeerd te hebben. Mijn theorie is dat het ook moet lukken met zo een fles biologische-niks-toegevoegde-appelsap of met gekookte moest die door een blender o.i.d. gehaald is. Voorlopig duurt het even voordat ik die theorie uit ga testen. 
 
Willen jullie nu graag een sfeerbeeld van mijn keuken zien? Ik ben ongeveer te werk gegaan als een beroemd schilder: Jason Pollock. Kent iemand de man? Hij was een abstract expressionist die leefde in de eerste helft van de 20e eeuw. Misschien begint er een lampje te branden als ik zeg dat de bijnaam van de kunstenaar 'Jack the dripper' is. Omdat ik mijn keuken ga schoonmaken in plaats van fotograferen hier een plaatje van de kunstenaar in actie. 

Drenthe

In het herdenkingscentrum Westerbork is te zien wat zich in de oorlogsjaren op deze plaats afgespeeld heeft. Tussen alle ellende door zie je dat mensen proberen om hun humor te behouden. Zo waren er een aantal tekeningen te zien voor verjaardagen of kinderen. Ook was het gevarieerde menu te lezen: iedere dag stamppot.

Wat er te zien is in voormalig kamp Westerbork vind ik zelf een beetje tegenvallen. Misschien omdat ik ooit in mijn 'jonge jaren' in Mauthausen (Oostenrijk) ben geweest en wat veel indruk gemaakt heeft. Daar zijn namelijk de barakken, ovens en gebouwen nog intact waardoor je het anders beleefd. In Westerbork is het een grote grasvlakte met af en toe verhogingen waar ooit gebouwen gestaan hebben. Niet een barak of gebouw staat nog. De duizenden steentjes, de wachttoren, een krans en het huis van de commandant zijn het enige wat nog herinnerd aan de tijd van toen. 

De restjes vakantietijd heb ik gevuld met het lezen van het bovenstaande boek. Het gaat over een meisje wat uit haar thuisland Litouwen op transport wordt gezet naar Siberië. Het boek verteld over de reis en de werkkampen die ze meemaakt en op haar manier doorkomt. Erg knap geschreven en omdat het over een oorlog gaat waar ik zelf weinig over weet vond ik het erg interessant. Dus voor degene die nog een vrij uurtje over heeft is dit een tip.

Ook bezochten we het groootste hunebed van Nederland in Borger. Man had een typisch 'is dit alles' moment. Het zijn inderdaad flinke keien maar om nou te zeggen dat ik het bijzonderder of interessanter vind dan de zee hier niet ver vandaan. Geef mij dan maar de Zeeuwse kust in plaats van een stapel stenen in Drenthe! Echte hunebeddenhumor is dan weer wel: ik ben altijd stoned in Drenthe omdat ik tussen de hunebedden woon...

Het hotel waar we zaten was een 4* hotel en bijbehorend restaurant. De voucher van vakantieveilingen gaf ons twee overnachtingen, een diner op dag van aankomst en twee keer ontbijt. Zo zaten we de eerste avond op sjiek. De serveerster legde alles vol geduld uit. Voor u ligt een amuse van blabla met verschillende soorten vlees blabla en uitjes. Natuurlijk zei ze geen blabla maar dat gedeelte ben ik even kwijt. De amuse en het voorgerecht waren lekker maar daarna kwam het hoofdgerecht. Kwartel.. Op ons bord lag een mini-kipje met korte pootjes. We vonden het beiden echt niet lekker, dit kwam ook door de rest wat op het bord lag, en waren blij toen er een lekker nagerecht kwam. 

De volgende dag hebben we het helemaal goedgemaakt door in zo een leuk tentje te gaan eten! Op internet hadden we gevonden dat Elsaid in Exloo een leuk Egyptisch / mediterraans restaurantje is. Omdat we niet superveel trek hadden maar toch benieuwd waren naar het voorgerecht namen we de mezze, allerlei verschillende voorgerechtjes. Heerlijk! Daarna nam man de kurkuma-schotel en zelf had ik zoete kip uit de tajine. Heerlijk met sinaasappel (waar ik normaal niet zo van houd bij het eten), peer, appel en nootjes. Daarnaast kregen we nog een salade, een groente couscous en gebakken aardappeltjes! Helaas konden we hierdoor geen dessert meer proeven. De kans dat we nog eens naar Drenthe zullen gaan is klein maar als we gaan zullen we zeker bij dit restaurantje gaan eten.

Ei, ij, y..

..ik ben zo blij! Dat ik een man heb die werkt bij een baas met een hele attente vrouw. Gisteren stond er een soort happy meal op tafel toen ik de borden neer wilde zetten. Een grote doos met vrolijke konijnen erop. Ik heb me tot na het eten en het fotograferen van de doos kunnen bedwingen om er eentje te proeven. De lichtgroene zijn zo lekker met gepofte rijst.. Of de puur met een rood stipje, aardbeienvulling. Jammie. Zonde dat man op de gezonde tour is. Maar lief als ik ben zal ik er een paar overlaten voor in het weekend.

Zo meteen naar de tandarts. Ben benieuwd wat hij van mijn gesnoep vind. Het gaat waarschijnlijk een pijnlijke happening worden, de vulling van mijn achterste kies is er vandoor. Gelukkig niet met zo een lekker paaseitje, dat zou zonde zijn. 

Fiets een kaart in elkaar

Er is weer eens een kaartje gemaakt! De fiets kreeg ik een tijd geleden en komt goed uit op de 'grachten' embossingfolder. De hartjes zijn geponst uit een verfstaal van Flexa. Met de Dymo lettertang de groeten uit Holland erbij en er is weer een kaart gemaakt.   

Afgelopen week waren we trouwens 'op vakantie'. We zijn drie daagjes naar Drenthe geweest in een hotel (ook weer via vakantieveilingen). Heerlijk even niets moeten maar alles mogen. We hebben kamp Westerbork bezocht, het grootste enorme hunebed gezien (sarcasme van manlief) en heerlijk gegeten (sarcasme van mijn kant). Hopelijk later deze week wat foto's en bijbehorende tekst.  

Terug van 'vakantie' lag er leuke post. Een tegoedbon voor het invullen van internet enquêtes e een proefpakket van Neutral. Tijdens de paar daagjes weg heb ik bij de pipoos mezelf een cadeautje gedaan. Met een kortingsbon van 25% heb ik een nieuwe creatable gekocht. De boom heb ik vanmiddag uitgeprobeerd en is erg leuk!

Zomergedachten..

Met dit weer is het fijn om te denken aan de zomer die er weer aan gaat komen. Konden we vorige week al even genieten van zonnig weer, nu is het erg guur weer. Heel voorzichtig zijn we aan het kijken voor onze zomerbestemming. Automatisch ga je vergelijken met de vorige vakantie.. 

Het zou heerlijk zijn om weer terug te kunnen naar Griekenland. Met de mooiste stranden van Europa, zoals hierboven Myrthos beach. Wat was het heerlijk en ongelofelijk om in dat water te zwemmen. Onder je het meest felle blauw wat je kan indenken, in de verte de horizon die van lichtroze naar vlekkeloos blauw gaat. Het enige wat je voelt zijn de golven en de felle zon op je gezicht, het enige wat je hoort zijn de kiezels op de bodem van de zee die door de golven over elkaar rollen. Om daarna met je zilte lijf in de schaduw een gevuld broodje te eten en een mooi boek te lezen.    

Het land waarin de verkoper zijn honing nauwkeurig onderzoekt. Met een grassprietje worden alle onzuiverheden in de mond gestopt. Daarna gaat het deksel dicht en kan de honing gekocht worden. Met de honing van misschien wel dezelfde bijen maken de lokale bakkers de meest zoete lekkernijen. Van enorme geurende broden tot druipende baklava, het liefst zou je bij de bakker intrekken om alle recepten te leren kennen. 

In de laatste zonnestralen van de dag herbeleven we alles opnieuw. De tevredenheid van het proeven van de lokale bakkersspecialiteiten. De verbazing over de woest aantrekkelijke natuur met prachtige baaien maar ook dorre landschappen. Al de kleine belevenissen of juist meeslepende momenten hebben deze vakantie tot een grote herinnering gemaakt.    

Vanille

Het nagerecht van vandaag: crème brûlée. Aangezien ik van de rare eiwitten nog eigeel overhield. Ik vond diverse recepten zoals bij AH of een online receptenboek. Ook zag ik een recept bij een horeca site. Ik zou mezelf niet zijn om al deze recepten te mixen. Het totaalplaatje werd door de jury als lekker beschouwd. Zelf vond ik het erg jammer dat er een soort 'water' onder de pudding stond. Iemand ideeën hoe dit komt? Verder was het heerlijk om met een lepeltje het suikerlaagje te tikken en het schaaltje leeg te lepelen. 

Op de website stond dat als ik het vanillestokje zou afspoelen het weer kon gebruiken voor vanillesuiker of vanilleolie. Het werd vanillesuiker. Omdat ik de laatste tijd overgestapt ben op rietsuiker wil ik het hiermee proberen. Rietsuiker is veel grover dan basterdsuiker, laat staan vanillesuiker. Dus waarom niet de suiker even met de staafmixer vergruizen. Zo werd het een prachtige suiker die hopelijk naar vanille gaat ruiken en proeven. Voorlopig ruikt het nog naar 'riet'. 

De vanille-essence waar ik het een tijdje geleden over had is al donker geworden. In april kan ik eindelijk testen of het goed gelukt is. Ik ben benieuwd!

Geen titel

Dag dag
Een off day op je day off. Hebben jullie dat ook wel eens? Gisteren was een typische off day, het wilde gewoon echt even niet lukken. Waarom begreep ik ook niet echt want het was een prachtige dag! Misschien wilde ik stiekem gewoon genieten van de zon, de vrolijke mensen en de boel even laten zoals het was. 

De huishoudelijke dingen heb ik zo snel mogelijk achter me gelaten. Alleen dwong de zon me wel mijn ramen te wassen. Ik stel me zo voor dat er een vogel was die in onze achtertuin vloog, een lekker hapje in de straat zag en dacht door onze kamer heen te vliegen. Dat zou gelukt zijn als we geen glas in de ramen hadden. Na de botsing met het raam is de vogel de volgende dag terug gekomen om wraak te nemen. Zodoende had ons achterraam vogelprint en het voorraam was versierd met een hele lange poepstreep. Dus het voor- en achterraam zijn weer schoon voor een volgend slachtoffer.

Na alle dingen die echt moesten heb ik de leasehond geroepen en ben gaan wandelen. Wat een straf om met zulk weer een hond te hebben. Daarnaast was het hondje heel voorbeeldig in tegenstelling tot de dagen waarop ze denkt een waakhond van 1 meter hoog te zijn of een soort kattendetector. Dus het dagje oppas kwam als geroepen tijdens mijn zonnige off day of day off. 

Zeg maar niks
De dag van vandaag heb ik gebruikt om gisteren te compenseren. Deel twee van de keuken is schoon! Vier lades, een dubbele kast en een hoekkast met draaiplateaus kost nog behoorlijk wat tijd en lenigheid. Maar alles staat weer terug waar het hoort in schone kastjes. Ook zijn er weer een paar potentiële ruilwinkel objecten tevoorschijn gekomen. Nu mezelf nog een keer moed inspreken voor de schoonmaak van de vriezer..  

Zojuist de oven uitgezet. De averechtse reactie van ik-ben-moe-maar-daarom-haal-ik-juist-alles-uit-de-kast speelt op vanavond. Ik wist heel stellig dat ik nog iets zou gaan bakken. Omdat een poosje geleden ons echtelijke gesprek over sporten en eiwitten ging bedacht ik: merengue of schuimpjes (geklopt en gebakken eiwit en suiker). Aangezien ik weet hoe ze met suiker proeven, veel te zoet, dacht ik het met een snufje suiker af te kunnen. De schuimpjes proeven nu dus naar gebakken ei-schuim, logisch. Niet vies en ook geen delicatesse. Geen spijt van deze actie want alleen al het laten smelten van zo een apparaat in je mond is een grap op zich. Wie weet kan ik ze deze week nog gebruiken voor iets. De eidooiers zijn in ieder geval een goeie smoes voor het uitproberen van crème brûlée. Au revoir goede voornemens.   

 
Als jullie me nu willen excuseren ga ik nog stofzuigen en de was doen. De wasmachine staat aan en de stofzuiger staat pontificaal in de woonkamer, ik kom er niet meer onderuit. Omdat de dag van morgen is gevuld met totaal andere plannen neem ik nog even een suikervrije schuim ga er tegenaan. Met des te meer voldoening en dankbaarheid lig ik straks uitgeput in mijn bed.

Un petit peu azc

Deze hulp wordt u aangeboden door Tibet
In het ouderlijk huis is de voorjaarsschoonmaakkoorts losgebarsten. Daarom reed ik vanochtend naar het azc met een koffer vol kaarten, karton en ander papiergoed zodat de bovenverdieping daar ook weer 1 cm omhoog gekomen is. In werkelijkheid waren het vijf kleine doosjes, het kan maar opgeruimd zijn. Op het azc zijn er altijd genoeg helpende handen die zich aanbieden om te tillen. Zo wordt ik in de kleine computerruimte (waar de kasten staan) zwaaiend begroet door een Tibetaanse man en zijn taaldocent "Goedemorregeeen". Als ik daarna met twee doosjes de ruimte opnieuw binnenloop is het: "Ik, helphelp?". Je kan er om lachen maar het was een erg aardig en goed bedoelt.

 

Afrikaanse spaghetti met Engelse thee
Tijdens een gesprekje met een jongen van het azc kwam ik erachter dat hij Voices spaarde. Dit zijn een soort munten of flippos die je krijgt bij Kruidvat. Hij had er al wel 35 gespaard (zusje in de luiers dan gaat 't sneller denk ik). Dus ik vertelde dat ik er ook nog wel vijf thuis had liggen. Dat werd gelijk tegengesproken want volgens hem zaten er drie in een pakje dus dan moesten het er wel zes zijn. Daarom heb ik vandaag het envelopje met munten 'even' bij zijn moeder bezorgd.

Mijn Frans is niet bijzonder goed maar toch kan ik altijd wel redelijk praten met de Afrikaanse vrouwen in dit huis en ik word er altijd hartelijk ontvangen. De deur wordt opengedaan door het kleine broertje die bijna naar school mag. Hij vertelt dat er een baby in hun appartement is geboren en of ik even wil kijken. Ofwel: "Baby, you look? Jij kijken?". Aan zijn hand neemt hij me mee naar een andere slaapkamer waar in een ledikantje een minuscuul baby'tje ligt. Slechts une semaine (week) oud en wat een dotje! Na het korte babybezoek krijg ik thee en ga ik bij de andere vrouwen zitten. Een vrouw eet spaghetti en vraagt of ik wil proeven. Vork nummer twee wordt uit de keuken gehaald en we prikken gezellig van het bord spaghetti. 

De verloskundige, die beter Frans kan dan ik, komt binnen en stelt zich voor. Moeders staat nog onder de douche dus het is nog even bijkletsen. Kleine broer roffelt ondertussen ongeduldig op de deur want, zo blijkt als ik de deur open doe, hij staat met zijn twee achterwielen van de rolschaatsen in zijn handen. Juf maakt het zo goed als mogelijk weer vast en het kan weer schaatsen. Inmiddels is er ook een zuster gearriveerd, de babymoeder is vanonder de douche zodat het gezelschap naar de slaapkamer vertrekt. Het kleine zusje wordt uit de luiers gehaald en in bad gezet. Ondertussen wordt vork nummer drie uit de keuken gehaald voor de andere vrouw die ten slotte ook een vorkje mee prikt. 

Heel veel minuten later stap ik weer naar buiten het lentezonnetje in. Kleine broer, inmiddels zonder rolschaatsen, scharrelt wat op het centrum en 'praat' met de mensen die hij tegenkomt. Dat was weer een gezellig ochtendje gevuld met Afrikaanse spaghetti, vrouwenpraat en een stoomcursus Frans-Nederlands. (foto's worden u aangeboden door kleine broer) 

Voor de bakker

Drie nieuwe collega's zijn er aan het team van de Vrolijkheid azc Goes toegevoegd. Bovendien komen er steeds meer kinderen, zaterdag meer dan 20 kids bij de activiteit! Vrijdag zijn we begonnen met het thema visite. Het meest interessante gedeelte hieraan: cupcakes bakken in ijsbekertjes en koekjes gebakken voor de volgende dag. De eer voor de foto's gaat dit keer naar A & W, goed gedaan jongens!

Zaterdag is de trommel met koekjes gebruikt in een gek stukje door A en twee juffen. De kinderen zagen wat 'op visite is' maar er ging van alles mis! De kapotte bekers en de hele kleine koekjes waren niet goed voor de visite. Gelukkig had A een volle koekjestrommel meegebracht! De kinderen maakten daarna hun eigen servies en / of koekjes van klei. Zal een leuk gezicht zijn als dit allemaal beschilderd is. Dan wordt het tijd om mensen op visite te vragen..