Excited, Echo Park!

trein - Tilburg - trein

Een dagkaart van de trein bijna 'over de datum' dus op het nippertje nog een dagje weggeweest. Eindstation Tilburg voor een bezoek aan het Textielmuseum en museum De Pont. Even mijn gedachten weer laten gaan over (oude) ambachten en (moderne) kunst. Het is fijn om zo te kunnen ronddwalen door de zalen, te kunnen genieten van interessante objecten of juist te gruwelen bij ander werk. Wat zaken scherp stellen en wat reflecteren, ik hou er wel van. 

De treinreis blijft natuurlijk ook een ervaring an sich. Ik heb me sowieso vermaakt met het lezen van de Flow maar ook het 'lezen' van alle verhalen om me heen vind ik prachtig. Op station Goes loopt een wat oudere dame rond die een ronddwarrelend zakdoekje in de vuilnisbak gooit en pratend tegen wie haar ook maar horen wil: "Ik hou niet van rommel. Dan ga ik wel in Napels wonen. Lekker warm." De vrolijke conducteur neemt de NS-irritatie gelijk weg (ja, ik had weer eens vertraging op beide trajecten). Hij controleert de ov-chipkaart van een student: "Wist je dat je in kan checken met deze dingen, een sensationele beleving. Je gaat langs een poortje, het zegt blieb en een goede reis!" 

Zeeuwse klei in het donker

Lunch op het Abdijplein in Middelburg. De bruine boterham roomkaas-rucola smaakt veel lekkerder dan eergisteren thuis aan tafel met zicht op de regen buiten. Dochter heeft amper tijd om haar boterham te eten, de voorbereidingen voor het Zeeland nazomer festival zijn veel interessanter. Een heftruck, een kleine vrachtauto, een gewone auto en een heleboel mensen. Alles wordt bestudeerd, als het echt bijzonder is trekt ze haar mond tot een kleine O en gromt ze goedkeurend. 

Middagje Middelburg betekent middagje Zeeuws Museum. De wonderkamers slaan we over, bij de vitrines op de derde verdieping wapperen we wat met onze handen. Echt interessant wordt het bij de expositie Tasten in het donker, OOooo en een grommetje. Helemaal onder de indruk is ze bij de installatie van Jos de Putter genaamd Zeeuwse Klei. Dan krijg je zoiets als kind uit Zeeuwse klei bekijkt Zeeuwse klei. 

Wie wat bewaart, die maakt wat

Op de rommelzolder, tientallen overhemden in een plastic tas. Op een of andere manier zonde om weg te gooien, aan de andere kant te raar voor woorden om ze zo lang te bewaren. Juist toen ik bijna op het punt kwam om ze weg te gooien was de verjaardag van man in zicht. Ik dacht aan het idee wat een aantal jaar terug al eens in me opkwam en gaf er een draai aan. Vlaggetjes naaien van allerlei stoffige overhemden die hij in de loop der jaren gedragen heeft. Onvoorstelbaar wat een florissante stofjes er in de collectie gezeten hebben. Ideaal voor een verjaardag van een man die viert dat hij een dagje ouder is geworden..  

Aangezien ik nog heel veel stukken overhemd overhield kwam er een deel II. Dit idee vond ik via Pinterest nadat ik zocht op termen als recycle en hergebruik. Een zelfgemaakte cadeauverpakking voor een fles wijn, eventueel nog met een stropdas eromheen. Zoals je ziet naai je er een behoorlijk aantal in enkele minuten, voorlopig kunnen wij flesjes wijn met zelfgemaakte verpakking cadeau doen. De volgend Pinterest ideeën liggen klaar om te proberen: een kussenhoes en een keukenshort van oude overhemden, ben benieuwd. Voorlopig heb ik de smaak van het recyclen te pakken. 

Twinkle twinkle

Na zo een lange tijd maakte ik een tweetal kaartjes. Zomaar een paar verloren minuten op een dag achter het bureau, verspreid over een aantal dagen is daar eindelijk weer 'papier-productie'. Al heel lang geleden had ik zulk leuk spul besteld van Echo Park, de serie heet 'Bundle of Joy'. Door de lange tussenpauze was het ook echt vreugde om weer eens wat papier door mijn handen te laten gaan. Wat ik wel merk is dat op een of andere manier het niet lukt om de kaartjes voller of drukker te maken. Misschien moet ik me er bij neerleggen dat less-is-more echt mijn motto is, ook op het gebied van kaarten. 

Zomer?

Ontkenningsfase, code oranje, het is zomer. Punt. Ondanks de dreigende wolken breekt hier de zon door. We steken de barbecue aan, weer of geen weer. Zo houden we het zomergevoel nog even vast. Voor de gelegenheid maakte ik alcoholvrije sangria met druivensap in plaats van wijn. Nog even op smaak komen in de koelkast en bubbelwater erbij, ben benieuwd hoe het smaakt. Hopelijk erg zomers. 

7-8-9 = vijf

Een jubileum is iets om met elkaar te vieren. Afgelopen donderdag waren we alweer vijf jaar getrouwd! Een goed moment om met elkaar te genieten van een heerlijk etentje. Na het lezen van het blog van MaandagDaandag stond het vast: wij gingen uit eten bij Gastrovan. Drie jonge koks kochten een camper, zegden hun baan gedag en deden al reizend culinaire ervaring op in Frankrijk, Spanje en Nederland. De hele zomer, tot 31 augustus, kun je gerechten met Zeeuwse producten gaan proeven in de Timmerfabriek te Vlissingen. Een echte aanrader, ik zal uitleggen waarom.  

Een echte Zeeuw ben ik wel, visliefhebber daarentegen niet echt, een rare combinatie zou je zo zeggen. Daarom was ik vastbesloten anders dan anders te kiezen en de optie open te laten voor vis. Jullie zien op de eerste foto mijn vega-voorgerecht met onder andere de mooie groente romanesco. Het tussengerecht was mosselen, die lust ik dan weer wel heel graag. In het midden zien jullie mijn hoofdgerecht: (ook) vis! Overtuigd door de reacties en uitleg van het personeel probeerde ik zeeduivel, op de foto heb ik al een eerste hapje gedaan. Fantastisch! Een vis met zachte smaak, een wat elastische beet en geen graten. Even voor de fun: google eens op zeeduivel en je schrikt je wild, wat een lelijkerd! Maar goed. Man koos voor een bavette van Zeeuws rund uit de green egg. Van het nagerecht geen foto, dat was al op voordat ik eraan dacht een foto te nemen. Gelukkig nam ik nog wat foto's van de stoere en toch warme ruimte. Deze avond was geweldig, we hebben genoten op 7-8-14!

Zoete vrijdag

Een nieuw kookboek in huis, vers geplukte bramen en gisteravond heerlijk uit eten geweest (hierover later meer!). Het zorgde er allemaal voor dat ik vanochtend gelijk aan de slag ben gegaan in de keuken. Het plan was om de zandtaartjes te maken met custard en verse bramen. Toen het deeg in de koelkast lag bedacht ik dat ik in de tussentijd wat kon maken uit het kookboek van Zo bakt Nederland. Nog voor de zandtaartjes stond er een cake met speltmeel in de oven (wel met roomboter en rietsuiker in plaats van kokosolie en stevia). Op een of andere manier is dit toch een geweldige cake geworden! Heerlijk qua structuur en smaak. En dat de cake door het volkoren speltmeel fijn bruin ziet is alleen maar mooi meegenomen. 

Van het een kwam het ander. Voor het zandtaartdeeg gebruikte ik een dooier en hield ik een eiwit over. In de custard verdwenen drie eidooiers. Dus van twee eiwitten maakte ik kokoskoekjes en van de andere helft probeerde ik bitterkoekjes volgens het kookboek. Op een of andere manier ging het mis, om het een beetje goed te praten: het boek gaf een aparte beschrijving van het recept. In ieder geval werd het geheel niet stijf of wat dan ook maar bleef het een vloeibare substantie. Dus in een cakeblik, oven het werk laten doen en zien wat eruit komt. Je zult natuurlijk begrijpen dat deze rare brokken uit de oven nog 10x lekkerder zijn dan de speltcake en de kokoskoekjes bij elkaar.. 

Maar om toe te werken naar mijn hoogtepunt van de dag: de custard-bramen taartjes. In het deeg ging in plaats van gewone suiker poedersuiker wat het deeg inderdaad erg egaal en compact maakte, echt een tip! De taartjes zijn helaas wel iets te ver, het multitasken eist dan toch zijn tol. De custard maakte ik niet met chemische vanillesuiker, essence of wat voor troep maar met een vanillestokje. Heerlijk! Vaak is het zoveel fijner om goede producten te gebruiken en er van te genieten dan iets in elkaar te flansen uit een pakje en de gedachte 'ik heb weer gebakken/gegeten enz'. Vanavond de taartjes opgemaakt met een ferme laag bakkersroom met daarbovenop verse bramen. Oh mensen, suiker is niet erg goed voor je lijf maar af en toe.. mmm! Ik lust er wel (custard)pap van.

Braamvol ideeën

Neem wat zomerweer, ga een stukje fietsen en verblijf een uurtje tussen wat gebladerte. Hier is het resultaat bijna 3 kilo braam en een handvol vlierbessen. Morgen gelijk agar-agar of biologische gelatine halen om jam  te maken (volgens het boek Zo bakt Nederland). Verse griesmeelpap maken met wat gekookte bramen eroverheen kan ook. Een shake met banaan, braam en yoghurt zal ook smaken. Of tartelettes met een laag romige custard, verse bramen en wat poedersuiker..

Trek of honger? Leesvoer.

Schoenen aan, bibliotheekpas mee en wandelen maar. Baby naar buiten, meer bewegen en boetes vermijden was het motto dus liep ik achter de wandelwagen richting de bibliotheek. Sinds kort vind Noa het reuze interessant als ik bladzijdes omsla en met zoveel mogelijk intonatie in mijn stem verslag doe van wat we zien. Zelfs advertenties in tijdschriften worden reuze interessant op deze manier. Sinds dat ze via boekenstart een eigen bibliotheekpas heeft gaan we trouw om boeken, de buggyboekjes van Clavis zijn mijn favoriet. Dochterlief heeft liever boekjes met lintjes, harde ringen of boekjes van karton (die ik niet meeneem omdat deze anders vermalen worden tot pulp als ik de verwoede pogingen zo inschat). Er waren weinig boekjes met harde of uitstekende elementen, hopelijk vallen Nijntje en Woezel en Pip ook in de smaak. De beste goedmaker voor mij na 5km lopen was de stapel boeken die ik op tafel kon leggen bij thuiskomst. Wat tijdschriften, een leesboek en vooral informatieve boeken die de moeite waard zijn. Voor jullie een eerste indruk van drie erg mooie boeken. 

Het eerste boek heet Kringloopgeluk, geschreven door Ingrid van Willenswaard. Je zou haar ook kunnen kennen als blogster van Ingthings. Heel erg leuk om na alle verhalen over haar boek het daadwerkelijk in handen te hebben. Het leest en bladert heerlijk weg, net zoals de blogs die ze maakt. Ook staan er zeker een aantal inspirerende DIY-projecten in die op mijn lijstje komen. De zelfgemaakte envelopjes, de zakdoekjes met gehaakt biesje of de beplakte koffer. Zo jammer dat de ruilwinkel ook even vakantie heeft. 

Het middelste boek vind ik zo bijzonder, het gaat ook over een bijzonder mens. Marianne Schipaanboord is een kunstenares die pentekeningen maakt over haar leven en haar beleving. Ze kan niet horen, niet praten en is spastisch. Ik heb haar een keer ontmoet en met haar 'gepraat' en wat me het meest bijstaat is dat ze zo ontzettend blij is, heerlijk om dat te zien. Haar tekeningen gaan over al haar dagelijkse bezigheden zoals douchen, eten en het geloof. Ook de kritische noten aan de belastingdienst en hoe er beter gedoucht zou kunnen worden zijn prachtig. Dus ben je in Goes, loop dan eens binnen in atelier de Kaai en ontmoet een heleboel bijzondere mensen die jou hun blik op de wereld laten zien.   

Boek nummer drie was een tijd geleden een cadeau voor een vriendin en ken ik dus al een beetje. In dit boek vind je allerlei recepten, van brood tot gebak, op twee manieren beschreven: een ingrediëntenlijst voor de bewuste eter en een boodschappenlijstje voor de gezonde eter. Zo hoef je niet meer zelf te schakelen en rekenen om producten te vervangen door gezondere keuzes (of misschien wel andersom). Wat ook fijn is dat er ten minste eerlijke foto's weergegeven zijn, de koekjes zien eruit zoals ze bij een amateurbakker de oven uit komen en niet zoals ze geperfectioneerd en gephotoshopt in een kookboek te zien zijn. Hopelijk kan ik deze week een recept proberen om zoete trek of hartige honger te stillen. 

bUITen

We genieten volop van de laatste vakantiedagen. De maand vrij die alweer bijna voorbij is, het gaat zo snel! Dus als het hier wat stil is betekent dat wij nog even genieten van van het grote geheel en van de kleine details. En als het na het weekend ook nog stil is hier dan wordt er weer hard gewerkt. Maar daar wil ik voorlopig nog niet aan denken, nog heel even vakantie!