Pagina's

dinsdag 30 september 2014

Hollands welvaren


Opruimen of verzamelen, het lijkt hier in huis wel een constante strijd. De dingen gaan mondjesmaat het huis uit maar de ingang naar binnen staat wagenwijd open voor nieuwe nieuwe en oude nieuwe spullen. Iets moet er veranderen maar wat?

Het begint al bij de dagelijkse boodschappen. Diep vanbinnen juich ik als er een pak met reclamefolders op de mat valt, kop thee erbij en doorspitten die hap. Eerst een grove selectie maken door de rare folders met meubels, keukens of schoenen aan de kant te gooien. Andere lees ik door terwijl ik de leukste folders (bijvoorbeeld Hema, Xenos, Kruidvat) als laatste bewaar. Resultaat is wel dat ik met stelligheid durf te beweren dat voor ruim 50% van de aankopen hier in huis niet het volle pond is betaald, ben je mal. Gisteren was helemaal een topdag, een envelop met coupons! Blij als een kind word ik van coupons, zo 'kocht' ik gisteren en vandaag voor 0,69 cent zeven A-merk artikelen zoals dure shampoo en wasmiddel-tabs ter waarde van ruim €23. Joehoe!

De ergste binnenkomers zijn toch van kringloop en ruilwinkel. Het gebeurd zelden dat ik met lege handen, lees beter met lege fietstassen, thuiskom. Er is altijd wel iets wat ik kan gebruiken.. Zo ook vandaag kwam ik thuis met een mouwplankje voor €1, dat heb ik serieus nodig om die kleine mini-kleertjes te strijken! Of die handpoppen die ik nodig heb voor het nieuwe project op het azc. Of het geborduurde melkmeisje. Of die kindercd's met kinderliedjes die ik nu al niet meer kan aanhoren. Ik ben hard aan het nadenken of er spullen zijn die ook weer terug kunnen. Laat me nog heel even daarover nadenken..

Een ramp ben ik dan weer wel in het kopen van schoenen (vandaar mijn afgrijzen voor schoenenfoldertjes) of andere grote inkopen. Hoezee voor mijn man die me afgelopen week nagenoeg dwong om een in mijn ogen veel te dure winterjas aan te schaffen (ja, wel met 20% korting). Het voordeel van mijn zwangere en ontzwangerende lijf van vorig jaar winter was dat ik het grootste gedeelte van mijn kleding niet gedragen heb. Hopelijk herontdek ik een heleboel spullen in mijn garderobe.

Hoe fijn is het dan ook dat ik me heb ingeschreven om mee te doen met de Buy Nothing New maand in oktober. Dus vanaf morgen koop ik geen nieuwe spullen meer uitgezonderd levensmiddelen en drogisterij artikelen. Ik blij met 1) mijn nieuwe jas, 2) het excuus om nog lang niet na te denken over nieuwe schoenen en 3) permissie allerlei kringlopen, ruilwinkels en andere fenomenen te omarmen! Of eh.. was het juist de bedoeling om het wat rustiger aan te doen en meer op te ruimen?

zaterdag 27 september 2014

Ochtend

 
 

Voor degene die zich door de warrige kluwen van de zaterdagochtend heen worstelt: goedemorgen!

vrijdag 26 september 2014

Bruna-tweeling


Herfstweer, druktes, slechte weerstand en dus half ziekjes. Dan is er maar een remedie om jezelf binnen een half uurtje een oppepper te geven: snelle, lieve kaartjes maken. Dit keer gelijk in tweevoud om de voorraad wat op te krikken. Om daarna weer vrolijk verder te gaan met datgene wat er moet gebeuren!

woensdag 24 september 2014

Plan 7 x 7 deel I

Herinneren jullie de pay-it-forward actie nog? Ik had een kleinigheidje ontvangen en moest op mijn beurt weer zoiets dergelijks doorgeven aan vijf andere mensen. Als jullie goed geteld hebben zijn er 3 pifs geweest. De verborgen nr. 4 was de koekenpan die ik achtergelaten heb in ons huizenruilhuis die je hier op de foto ziet. Over nummer 5 heb ik lang nagedacht. Ik heb besloten dit om te zetten naar iets veel breders dan alleen een kleinigheidje of iets te doen.

Het nieuwe plan is om de standaard pay-it-forward om te gooien in een 7x7. Ik wil zeven maal zeven dezelfde dingen weggeven, doen of juist laten die fijn zijn voor de wereld om me heen. Zeven is een mooi aantal, een oneven getal (vind ik fijn) en het getal komt in veel zaken terug zoals in het aantal dagen van de week. Met de weekdagen zou ik graag ook nog eens een 7x7 uitdaging aan willen gaan. Het eerste deel is in ieder geval al bedacht, gemaakt en in uitvoering.
 
 

Deel I van plan 7x7 is er een naar pay-it-forward nummer 2. De komende drie weken heb ik tijdens de zogenaamde goede doelen weken bij Tupperware zeven kookworkshops op de planning staan. Iedere avond wil ik iemand blij maken met een gepimpt boekje met een reden of een kans die ik die avond ter plekke verzin. Inmiddels zijn er al twee uitgedeeld en ben ik blij met de reacties die ik krijg. Deel I bevalt me prima, op naar de andere zes delen van het 7x7 plan.

dinsdag 23 september 2014

maandag 22 september 2014

Shirt voor het mannetje


Vrienden van ons hebben alweer heel wat weekjes geleden een zoon gekregen: Luuk. Vrijwel gelijk na de geboorte heb ik een romper bedrukt met transferpapier, een Lucky Luke figuur met daaronder Lucky Luuk (waarvan ik dom genoeg geen foto maakte..). Toch wilde ik ook voor deze kleine man graag iets maken met flockfolie. Afgelopen keer gebruikte ik hiervoor het geboortekaartje als inspiratie. Dit geboortekaartje met olifant is weer een dankbaar inspiratieplaatje. De olifant is een kopie van het kaartje maar door de effen kleur oogt het totaal anders. Luuk moet nog even een klein beetje groeien zodat hij straks zijn shirt kan dragen!

woensdag 10 september 2014

Jubelleum



Even gedachten verzetten en een kwartiertje vrij maken voor een kaartje. Soms is het fijn om een 'verplicht' een kaartje te 'moeten' maken. Gemaakt met spulletjes die vooraan lagen. Over een tijdje weer een jubileum in het zicht, hoera voor de kaartjes waar je tijd voor moet maken! 

vrijdag 5 september 2014

Pleister


Vandaag en gisteren even rust, ik vind het erg lastig om ervan te genieten. De oorzaak zit hem in het fenomeen 'geld'. Het liefst ben ik hiervan niet in de ban maar als je om je heen kijkt lijkt alles hier om te draaien. Dus gisteren op een echt vrije dag verspild door negatieve energie. Hier het hoe en waarom. 

Spontaan gaan een vriendin en ik beiden met onze baby's naar de stad wandelen. In een winkel zetten we de wagens wat aan de kant en duiken in de leuke shirtjes voor het kroost. Terwijl ik de juiste maat zoek zie ik in mijn ooghoek een vrouw naast de wagen van Noa in een schap kijken. Terwijl ze dat doet gaat haar hand naar mijn tas die in de kinderwagenbak ligt. Ik storm op de vrouw af met een keiharde brul: "Zeg, wil je wel eens uit mijn tas blijven!". Op het moment dat de vrouw "Sorry? Sorry..?!" zegt ga ik aan mezelf twijfelen. Zag ik het goed? Vol adrenaline zet ik de wagen dichterbij en ga verder met winkelen. De vrouwen, ze hoorden dus toch bij elkaar ook al schijnt het van niet, blijven heel even hangen en zetten het daarna op een lopen. 

Terwijl ik het verhaal tegen mijn vriendin vertel komt er een winkelmedewerkster al pratend in haar microfoontje langslopen. Ik ren achter haar aan omdat ik het gesprek opvang, een omschrijving van de vrouwen die de winkel inmiddels uitlopen. Haar laten weten dat ik haar naar mijn tas zag graaien maar niks kwijt ben. We moeten even in de winkel blijven, ze noteert mijn gegevens voor de politie en we kletsen nog wat voordat we verder winkelen. Toch is het een heel vervelend gevoel, bah. Wat ik wel weet is dat ik volgende keer mijn tas en kinderwagenbak wel dicht zal doen.. 

Dus het enige waar ik nu inmiddels al twee dagen veel aan denk is dus geld. Hoe ver ga je hiervoor? Wanneer is het genoeg? Wat is genoeg en wat is veel? Kan ik tevreden zijn met wat ik heb of wil ik meer? Wanneer is je eigen behoefte aan geld zo groot dat je andermans spullen neemt?

Het bloemetje van de foto is dan weer het voorbeeld van iets waar ik me altijd aan vasthoudt: het komt goed. Door een fout van een webwinkel was een dubbele betaling nodig maar hierna bleef het stil, ook na de belofte van "Je moet ons vertrouwen dat we het andere bedrag terug zullen storten.". Na een maand wachten, tientallen telefoontjes, heel veel negativiteit eindelijk een medewerker die er volledig voor ging. Het bedrag is teruggestort op de rekening en gistermiddag werd een prachtige bos bloemen bezorgd. Op zijn tijd komt het allemaal goed, op welke manier dan ook.