Pagina's

vrijdag 26 april 2013

Links, rechts, links..

Iedere vrijdag proberen we samen de Nederlandse taal te leren, eerst een stel en daarna een alleenstaande jonge vrouw met een kindje van een jaar (alle drie uit Afghanistan). De papa en mama en twee kinderen ken ik al twee jaar, de mama is nog maar enkele maanden in Nederland. Beide lessen gaan dus op een hele andere manier. Met het stel heb voer ik gesprekken over hun reis naar Nederland, de procedure en hun familie. Met de alleenstaande moeder blijft het bij basale dingen en leren we tellen, de dagen van de week en het abc. 

Toch?
Normaal noemt het stel me bij de naam maar soms vinden ze het grappig om heel overdreven juf en mijn naam te zeggen. Dus zo volgt er de vraag: "Juf, toch... eh.. (kijkt in zijn schriftje).. begrijpen.. toch?" en de vrouw vraagt: "Toch, wat is?". Nu wil het geval dat ik best vaak het woord 'toch' zeg, vaak op het eind van een zin om een bevestiging uit mensen te krijgen: 'toch?'. Maar of ik deze manier van toch goed kan uitleggen, dat is een heel ander verhaal. Allemensen wat is de Nederlandse taal toch lastig..

Dubbel leren
Aan de andere kant leer ik weer wat Farsi en Dari woorden. Het grappige is ook dat als je goed luistert en kijkt terwijl ze praten je kunt begrijpen waar het over gaat. Zo is machine auto (makkelijk toch?), dochter is dochtar (met langgerekte a) en au is ach. Ik zou van een tot tien kunnen tellen maar het onthouden gaat lastig. Gelukkig kan ik wel tegen iemand zeggen dat hij/zij sterk is, ik kan vragen 'hoe gaat het? en ik weet de termen voor hard en zacht. Je kan het maar nodig hebben, je weet nooit.

Negatief 
Door slecht nieuws hebben we maar een klein poosje 'les' gedaan. Een ander Afghaans gezin wat bijna even lang in Nederland is heeft negatief gekregen. Het stel heeft het er erg moeilijk mee, zij komen tenslotte uit hetzelfde land en zijn ongeveer even lang in Nederland. Dan is het niet moeilijk om te denken dat hun gezin wel eens de volgende zou kunnen zijn. 

Bovendien moeten ze straks hun opgebouwde vriendschap (die voor het verstrijken van de tijd op het centrum belangrijk is) weer opgeven. "Nee, vriendin. Familie" zegt de moeder als ik zeg dat haar vriendin moet vertrekken. We hebben het over het kinder-pardon, de procedure, wat haar vriendin nog kan doen en over een mogelijke terugkeer naar Afghanistan. Volgens de vrouw is Afghanistan geen fijn land om in te leven, zeker niet nu de Amerikanen zich terugtrekken uit het land "Amerika Afghanistan goed, Amerika nee, Afghanistan niet goed.". 

's Avonds laat zijn we gaan zwemmen in het zwembad van Vlissingen. Hier werd voor de laatste avond van het seizoen een vrouwenavond georganiseerd (geen mannen, afgeplakte ramen en kamerschermen voor twee rijen kleedhokjes). De vrouw die gisteren het slechte nieuws te horen had gekregen wilde eerst niet mee. Later stapte ze toch met haar zoontje van twee in de auto. Na het zwemmen loopt iedereen pratend en lachend naar de auto's terug. De vrouw kijkt me aan en geeft aan dat het goed is dat ze meegegaan is en dat ze lacht, want lachen is goed voor een mens. Als we terug zijn op het azc komt ze naar me toe. "Dankjewel voor alles. Dankjewel voor.. ehm.. goede dagen en avonden op azc. Misschien was zwemmen laatste keer maar was heel leuk.".

woensdag 24 april 2013

Na gedane arbeid is het goed te eten



Bedankt
De bedoeling is dat de Merci gebruikt wordt voor de chocokaartjes. Aangezien er in het doosje van de kaart vier chocolaatjes gaan zouden er 12 stuks uit de doos verdwenen moeten zijn. Dit is niet het geval! Sommige chocolaatjes 'moesten' we wel opeten omdat ze op de grond gevallen waren en dus niet meer te verkopen waren. Gelukkig ben ik dan wel zo 'sterk' om de grotere Ritter sport verpakkingen niet open te maken. Maar vanavond probeerde ik wel een aantal Merci smaken, dit had ik echt verdiend vond ik na een dagje werken.

In de ochtend thuis gewerkt, kon ik tussendoor de was lekker buiten hangen. Met uitzicht op een wapperend wasje mijn lunch gegeten. Boterham bacon, klein laagje blanke zuivelspread en genoeg (veel) bieslook uit de tuin. Lang leve de zon en mijn mini-kruidentuin. 

Vertel
Op het azc was er een voorlichtingsmiddag door VVN (Vluchtelingenwerk Nederland) Tell me. Kinderen van ongeveer 9 tot 13 jaar waren uitgenodigd om voorlichting te krijgen over de asielprocedure en kinderrechten. Het was een strijd door het mooie weer en een aantal studenten van het Cios die kwamen voetballen. De kinderen die te jong waren wilden natuurlijk wel mee.. Uiteindelijk met vijf kinderen met 'de les' begonnen. Erg lastig was dat maar twee de taal redelijk spreken en begrijpen en drie kinderen heel weinig Nederlands begrijpen laat staan spreken. Dus af en toe mijn hakkebrak-Nederlands-vertaler aangezet, het valt soms echt niet mee om jezelf niet te kunnen uitdrukken of dingen niet te begrijpen.

Ali is de clown van het centrum. Met zijn guitige gezicht wat een mimiek heeft a là André van Duin verteld hij van alles op zijn manier. Met een mengelmoes van Nederlands - Frans komt hij een heel eind. Hij verteld dat hij met het vliegtuig naar Nederland kwam maar even later grapt hij: "Nee, op de fiets" (waarbij hij stoïcijns blijft kijken). Dus juf Miriam zegt: "Ali kwam dus met de fiets en hoe kwam jij uit Somalië?". 

Op een gegeven ogenblik gaat het erover wat de redenen (leg jij nu maar eens aan een 9 jarig kind uit wat een reden is...) waarom je het thuisland zou verlaten. Volgens Ali is het simpel. Afrika is goed maar Ivoorkust is niet goed. Politie en vechten is niet goed. Dus papa zegt: "Doei. Naar Nederland". Wala die enkele woorden Nederlands spreekt en weinig onderwijs gehad heeft beeld uit hoe het in Irak gaat. Met haar handen houdt ze een denkbeeldig geweer vast terwijl ze ondertussen schietgeluiden nadoet. 

Later gaat het over kinderrechten en wordt er door middel van een spel onderscheid gemaakt tussen een echt recht of een nep-recht. En dan kan het zomaar gebeuren dat er aan kinderen uitgelegd moet worden wat een recht op eigen mening is, of het recht op gezondheidszorg of het recht op vrijheid van godsdienst. De kinderen en hun situatie ken ik al iets langer dus vraag ik in simpele taal of ze het in Afghanistan goed vinden als je christen bent en of je er als meisje mag werken. Nee, christen zijn mag niet in Afghanistan en werken ook niet. In Nederland mag dat wel wel. Werken moet zelfs volgens Atefe (geniaal beeld op Nederland toch?). Volgens Ali moet je maar tot je 18e naar school (recht op onderwijs). De juf geeft hem gelijk en geeft aan dat je dan gaat werken. "Niet school, werken. Niet werken, thuis." somt hij daarna op. Ik reageer dat je dan geen geld hebt als je niet gaat werken. Tja en dat is ook weer niet goed want dan heb je geen eten volgens het ventje! 

De meest geniale observatie op Nederland komt ook van de clown. Het gaat over de verschillende organisaties op een azc (ja, ik heb de presentatie met moeilijke woorden niet verzonnen gelukkig). Op ieder azc is een GCA te vinden, een gezondheidscentrum. Ali schiet overeind: "Oh ja, dokter! Ik ziek, ik ga dokter. Dokter zegt: paracetamol!". Ja. Ook dat is Nederland, welkom! 

Arbeidsvitamine
Na het werken heb ik in het zonnetje het tuinset zomer klaar gemaakt. Poetsen en schuren aangezien de tafel vettig was, volgens man kwam dat door ´die lekkere vetbollen van mij´. Ondertussen kwam buurman een aantal keren door de tuin gewandeld (wij hebben een 'dubbel' achterom) om de vlaggetjes voor koningsdag op te hangen. Daarna heb ik een heerlijk vlotte en toch gezonde pastamaaltijd gemaakt met courgette, gehakt, knoflook en peterselie. Gezond en makkelijk kunnen echt wel samengaan maar je moet niet dezelfde vette hap verwachten als uit een potje pastasaus.. Maar ja dat moet ik nodig zeggen met mijn chocola-uitdaging. 

Nu is het tijd voor de after-sport-kick van man. Meestal een banaan en/of wat magere yoghurt. Dit keer hetzelfde maar dan door de staafmixer (en wat kiwi en sinaasappel). Lekker fris (ofwel wat zuur). Prima te doen, ik doe mee met dit drankje ook al heb ik niet gesport.  



maandag 22 april 2013

Merci beaucoup!


Eindelijk kan ik jullie mijn nieuwe project laten zien: chocokaartjes. Vorige week zag ik dit leuke idee langskomen op internet en ging gelijk aan de slag. 

Doordat ik niet het juiste papier had en doordat ik het wiel opnieuw wilde uitvinden ben ik gaan proberen. Meten is weten en het eerste doosje lukte prima, net als de tweede en derde. De kaarten rillen is iets lastiger aangezien het ene papier het andere niet is en hierdoor verschillen snel erin sluipen. Ik maakte drie kaarten tegelijk waardoor het leek alsof de tafel verdwenen was. Naaimachine, Sizzix, papier, karton, linten, lijm, touw.. Alles lag door, op en over elkaar. De bloemetjeskaart koste de meeste tijd en moeite door het vele meetwerk van de strookjes. Met de naaimachine bevestigde ik een van de strookjes en het tekstkaartje. Het kantje zorgt ervoor dat je de kaart kunt dicht strikken.

In ieder kaartje hangt een doosje met vier verschillende merci-chocolaatjes. Aan de andere kant van de kaart is er ruimte om iets te schrijven. Twee kaartjes zijn bedankjes, de andere is een gefeliciteerdkaart.  Zelf vind ik de laatste het mooist terwijl ik hier het meest sceptisch over was. Vinden jullie het een leuk project? En welke van de drie is jullie favoriet?



Zaaiend enthousiast




Een mini-tentenkamp in de vensterbank, een grote bloembak in de woonkamer en een bloembak in de trapkast. Allemaal in de hoop op lekkere basilicum en mooie bloemen. Op internet had ik al eens gezien dat er in eierdozen gezaaid werd. Nadat de zaadjes, in dit geval basilicum, gekiemd en gegroeid zijn kunnen ze met bakje en al in de grond gezet worden. Benieuwd of mijn tenten daar op gebouwd zijn, de bakjes raken al wat vochtig door de potgrond en het strakke elastiekje wat de folie op de plek houdt maakt het er niet beter op. Ook de uitkomst van de bloembakken duurt nog even. Voorlopig pappen en nathouden dan maar. 

Buiten was het weeral zo een vrolijke dag. Op zulke dagen word ik er zelfs blij van om de was buiten te hangen. Toen ik mijn verdwenen plantenschepje ging vervangen door een nieuwe versie kon ik het niet laten nog wat zaadjes mee te nemen. Twee kleine rijtjes bosui zijn er bijgekomen. De kiemzaadjes (taugée en ik had nog tuinkers) moeten nog even wachten totdat ik een kiempotje in elkaar heb gefrabriceerd. Zeven euro voor een glazen potje van amper 10 cm met een zeefje erin vond ik wat gortig. Hier zal vast een zelf-maak-methode voor zijn en anders verzin ik wel iets. 

Een ander ding om vrolijk van te worden zijn de violen in mijn voortuin. Hier heb ik niks voor hoeven doen! Plotseling was er een viooltje en zo staat de hele bak vol. Fantastisch dat de natuur zelf zijn werk doet en mij daar heel erg blij mee kan maken!

zaterdag 20 april 2013

Tuinhuis


Beschamend lang geleden liet ik de gemaakte letters 'tuin' zien, het bericht is al van mei 2012. In het bericht valt te lezen dat ze toen al 'vorig jaar gezaagd zijn'. Kun je nagaan hoeveel tijd er nu overheen gegaan is voordat ze van zagen, verven en vernissen bij het onderdeel ophangen terecht kwamen. Die zomer nam ik nog de tijd om de letters enkele keren te vernissen (wat naar mijn idee niet zo goed gelukt is). Maar na de zomer lagen de letters nog steeds in het schuurtje te wachten. Daarna was het sneu om zulke vrolijke letters in een achteruitgaande tuin te hangen. Dus deze week had ik man gevraagd om de letters op te hangen. Vanmiddag heeft hij de letters en het huisje opgehangen, vrolijk word ik er van!  

Vanochtend heb ik in de vier kruidenbakken wat peterselie, rucola, tijm en radijsjes gezaaid. Ook heb ik nog een ander project wat van vorig jaar was 'blijven liggen' afgemaakt. Afgelopen zomer zaaide ik aardbeien en tomaten met zaadjes. De tomaatjes kwamen goed op en heb ik later van een bakje binnen naar de volle grond verhuisd. De aardbeien lieten weken op zich wachten en groeiden daarna heel langzaam. Vandaar dat ze, naast de oleander, op zolder mochten overwinteren. De oleander vond het niet erg om af en toe geen water te krijgen maar de aardbeien waren behoorlijk verlept. Dus in de hoop dat ze bijtrekken in de Hollandse frisse maar ook zonnige buitenlucht.. De bieslook en aalbes groeien prima nu en je ziet dat de rechtse clematis ook flink aan het groeien is. Komende week dinsdag naar de markt om meer kruiden toe te voegen aan de vier-vierkante-meter-collectie. 

Zoals ik al zei komen in de tuin allerlei zaken omhoog zoals de tulpen en narcissen. Het mini Magnolia boompje heeft ook al een paar knoppen en de klimhortensia groeit enorm. Waar ik me over verbaas zijn allerlei dood gewaande plantjes van vorig jaar die spontaan beginnen te groeien en te bloeien. Zo ontdekte ik in een pot aarde een heleboel leven. Ik weet niet meer wat er vorig jaar in de pot bloeide. Natuurlijk kan ik foto's terug kijken maar vooralsnog houd ik het als verrassing wat hier uit gaat komen. 


dinsdag 16 april 2013

Blauwe beterschap



Zo maak je een tijdlang niets en zo zit ik voor de tweede avond aan een tafel vol papier. Soortgelijke ontwerpen had ik al eens op Pinterest gezien nadat ik gezocht had op mannenkaarten. Mannen hoeven over het algemeen weinig 'poespas en tierelantijntjes' dus het werden eenvoudige kaarten. Een knoopje en een blauw lint moet kunnen voor een man toch? Alle drie zijn het beterschapskaarten aangezien ik die echt nog miste. Deze mocht ik voor de volgende keer wel maken, aldus de dametjes die graag de kaarten kopen. U vraagt, wij draaien dus maakte ik kaarten met beterschap erop.

Terwijl je bezig bent en op internet allerlei ideeën tegenkomt ontdek je ook wat er nog op het verlanglijstje staat. Zo zou ik graag een embossingfolder en/of stempel met grote polkadots willen, nieuw mannen/jongenspapier en heel veel nieuwe tekststempels in het Nederlands. Overal waar ik zoek vind ik teksten in het Engels maar niet in het Nederlands. Zo zoek ik nog steeds een simpele stempel met gefeliciteerd, beterschap (een andere dan deze, iets grover) en een of andere gelukswensen voor een baby. Aan groetjes, bedankt of liefs geen gebrek maar de meest gangbare teksten zou ik wel willen uitbreiden. Heeft iemand nog ideeën waar ik eens kan kijken voor leuke stempels? 

Mijn verkoudheid was gelukkig van korte duur dus de goeie voornemens kwamen weer tevoorschijn. Zo heb ik vanochtend weer stevig baantjes getrokken maar ook genoten van het bubbelbad. Vanmiddag heb na een grote kop thee en drie koekjes mezelf kunnen aanzetten tot opruimen. We zijn weer twee kratten oud papier, een zak vuilnis, een zak kleding en een hoop spulletjes voor de ruilwinkel luchter. Ook nog de administratie in de mappen gegooid, wat spullen van man opgeruimd en de was ergens tussendoor gevouwen en gehangen. 

Over manlief gesproken, wat een bak was dat zaterdag. In Kruiningen werden diverse fietstochten georganiseerd. Hij besloot 'even' mee te doen met de 100 km, de bikkel. De spinning en de paar keren naar buiten met de racefiets hebben geholpen, hij heeft het er met een gemiddelde van 28 km/h goed vanaf gebracht! Iedere deelnemer maakte kans op een set fietskleding, de winnaars zouden via de site op de hoogte worden gebracht. En heeft ie nog gewonnen ook. Dus dat was die tegenwind en het vergeten van zijn bananen dubbel en dwars waard. Goed gedaan!  

maandag 15 april 2013

Tuinhandschoenen en bloemetjespapier

Heel erg vrolijk word ik van het weer. Ondanks dat het vanochtend nog heel hard aan het regenen was scheen vanmiddag de zon. Gelijk lekker warm in de achtertuin. Zodoende eens even flink de 'rieve' door de tuin gehaald. Ofwel met de cultivator alles open gehaald zodat het er weer fatsoenlijk uitziet. De krokussen zijn inmiddels uitgebloeid en bloeien nu horizontaal. De tulpen zijn klaar om uit de knop te komen en ook de narcissen komen eraan. Ben zo blij dat de tuin eindelijk weer op een tuin begint te lijken. Ik kan niet wachten om weer verse kruiden te plukken en bloemen te zien bloeien in mijn eigen achtertuin. Fantastisch fenomeen toch altijd de lente. 

Vanavond helemaal in de goede stemming, joepie, zodat ik binnen korte tijd nog wat mannenkaarten heb. Ondanks dat het maken ervan te simpel voor woorden is vind ik de uitkomst nog steeds erg grappig. Vooral het bruine jasje met ruitje vind ik erg leuk. Het bruine kaartenpapier kan ik slecht voor andere dingen gebruiken omdat er een glimmertje inzit en het papier is ook te glad om te stempelen. Ideale 'stof' voor een colbert. Dus zo liggen er weer vier nieuwe mannenkaarten klaar, de zwarte versie met rode stropdas had ik al een keer gemaakt dus wilde ik niet opnieuw laten zien. Misschien deze week nog ergens tijd om naar de meer uitgebreidere versie van dit idee te kijken. Of misschien kan ik een van de andere tientallen ideeën van mijn Pinterest borden uitwerken.. 


zaterdag 13 april 2013

Wollen sokken, thee en een dekentje

 

Lappenmand
Belabberd, heb de tweede verkoudheid te pakken.. Heerlijk de hele dag niezen, snotteren en af en toe wat gekuch. Fijn is dat ik voor de Vrolijkheid veel thuis kan werken ook al komt er niet zoveel uit mijn handen. Wel heb ik gisteren weer twee hele interessante 'taallessen' gegeven. Behoorlijk heftige verhalen kwamen naar boven en allerlei andere problemen werden ook besproken. Het is soms niet te bevatten wat die mensen allemaal meegemaakt hebben en nog steeds doormaken. Omdat ik een goede band met de mensen heb komt het soms erg dichtbij. Het zijn (meestal) gewone mensen zoals jij en ik. Een gelukkige jeugd, fijne familie, een mooi huisje, genoeg eten en kleding en dan opeens problemen. Af en toe ben ik heel blij dat ik in mijn auto wegrijd, de radio aanzet en vervolgens zucht omdat ik in een rij auto's beland voor de rotonde (of dat ik met de fiets in een regenbui terecht kom). 

België-schoonmaak
Van mijn grote opruim- en schoonmaakplannen kwam helaas weinig terecht. Deze plannen zijn er omdat we vandaag over precies 3 weken naar Brussel vertrekken voor een week! We gaan voor het eerst huizenruilen met een gezin waarvoor het ook de eerste ruil is. Best spannend en daarom wil ik graag dat het huis in orde is. Niet alleen omdat er andere mensen in mijn huis komen maar gelijk als stok achter de deur om er eens flink de bezem door te halen. Met nog drie weken op de teller en een paar behoorlijke drukke dagen op de planning wordt het een aardige uitdaging.  

Meten is weten
Wat ik dan wel gedaan heb is de goede maten voor de rompers ontdekt, hopelijk volgen de jurkjes later. Met de rompertjes is het vooral belangrijk hoe groot de 'armsgaten' zijn, hierin komen de sokken. De meeste sokjes zijn tussen de 4 en 5 cm breed, vandaar de 4,5 cm. Een ander vaststaand gegeven is dat een vierkante kaart meestal 13 x 13 cm is, het rompertje heb ik in totaal 12 cm hoog gemaakt. De tutorial is nogal aan de snelle kant dus hopelijk begrijpt iedereen wat ik bedoel..


Stap 1: Teken alle lijnen zoals op het plaatje op de achterkant van het papier van het rompertje.  
Stap 2: Snij of knip alle grijze vlakken weg zodat er al een beginmodel ontstaat.
Stap 3: Pons met de Cuttlebug / Sizzix twee halve rondjes, ovaaltjes of bloemvormen uit zodat de grijze vlakken wegvallen (of trek 'iets' over op het papier en knip/snij het uit).
Stap 4: Vouw de rechte lijn met een rilmachine, beentje o.i.d.  Vouw het papier naar je toe.
Stap 5: Keer de romper om en pons met de Cuttlebug / Sizzix de halslijn uit met een cirkel, ovaal of bloemvorm (of trek 'iets' over op het papier en knip/snij het uit).
Stap 6: Als je wilt kun je het rompertje opleuken met washi tape of een lintje. Wat grotere 'decoratie' (knoopjes bijvoorbeeld) kun je beter pas later toevoegen.  

Het rompertje plak ik eerst op de kaart met de dubbelgeslagen kant, dus bij de halszijde. Voor de stevigheid is dubbelzijdig tape wel op zijn plaats, door de sokken komt er behoorlijk wat druk op het papier en de lijm te staan. Daarna plaats je de sokken onder het papier, je ziet vanzelf hoe het wel en niet gevouwen kan worden. De romper plak je weer vast op de kaart met dubbelzijdig tape. Doe dit ook aan de schuine zijden zodat de sokken niet zullen 'afzakken'. Bij de laatste foto hierboven (het geruite rompertje) zie je dat het papier te dun is en daardoor snel gaat bobbelen, gebruik dus normaal kaartenpapier- of karton.

Ondanks een wat haastig, oerfossiele Paint getekende instructie hoop ik dat jullie er wat mee kunnen! Ik zal proberen het jurkje ook nog uit te werken maar een beetje die-hard heeft misschien zelf al uitgevogeld hoe dit moet.. 

dinsdag 9 april 2013

Zeven paar


Van mijn tante kreeg mijn moeder een voorbeeld voor een klein baby cadeautje. Een kaart in de vorm van een jurkje en als 't-shirt' een paar sokjes. Met de Sizzix heb ik verschillende dingen uitgeprobeerd en het resultaat is zeven verschillende jurkjes en rompertjes. Zelf vind ik het rompertje hierboven wel leuk. Het enige wat ik nog mis is goed jongenspapier met echte jongenskleuren. Morgenochtend komen de oudjes weer bij elkaar in de kerk. De doos met al de kaarten gaat mee en ook deze zeven kleine cadeautjes. Ik ben benieuwd wat de meningen zijn over deze nieuwe sok-kado's. Wat vinden jullie ervan?   

 

dinsdag 2 april 2013

Leesvoer


Al eerder en ook tijdens het bezoek aan Westerbork zag ik het boek in de boekenwinkel liggen De bakkersdochter van Sarah McCoy. Tijdens het paasweekend heb ik dit boek gelezen, binnen een paar uur had ik het uit. Het is een verfrissend anders oorlogsboek dan normaal. Vanuit verschillende oogpunten wordt het verhaal van 'goed en kwaad' bekeken, het gaat niet alleen over de tweede wereldoorlog. De Duitse bakkersdochter, een Amerikaanse journaliste en een Mexicaans-Amerikaanse douane-beambte laten hun kant van het verhaal zien. Zoals al eerder in Mijn naam is Sarah springt dit verhaal steeds tussen heden en verleden, voor sommigen een afknapper maar naar mijn idee wordt het boek er des te beter op. Overigens staan er in het boek recepten van voornamelijk Duitse bakkersgerechten, sommige dingen worden in het boek zo vaak beschreven dat je er haast trek van zou krijgen. Dus voor de lezers onder de lezers een fijn boek om te lezen. 

maandag 1 april 2013

Beregezellig!


Een kinderfeestje op het azc, wat een leuke middag! Zus en ik versieren de taart  met hagelslag, slagroom, pareltjes en 9 kaarsjes. De kleine woonkamer wordt versierd met slingers en ballonnen, er komt chips en drinken op tafel en alle stoelen uit het huis (tien stuks) worden neergezet. Als reservestoelen worden een keukentrapje en twee prullenbakken gebruikt, plastic erover en een kussentje erop en klaar zijn de zetels. De jarige komt onwetend binnen en vliegt haar moeder om de hals voor het onverwachte feestje. Beer wordt ook aan tafel gezet, deze is door de jarige is aangekleed in haar eigen kleren met hoofddoek, hello kitty horloge en een kralenarmband 'van Nederland'. De ingepakte koffer met mini deo, tandenborstel, gum-lippenstift, mini-beertje en notitieboekje moet naast de beer staan. Alles is klaar, de gasten mogen binnenkomen.

Opeens zijn daar meer dan twintig kinderen en enkele ouders in de woonkamer naast jarige, zus, ouders en de vijf buren die in hetzelfde appartement wonen. Terwijl de taart in heel veel plakjes gesneden wordt trakteert de buurman ijsjes voor de kinderen, wat een geluk dat de supermarkt geopend is op 2e Pasen! Ieder kind krijgt van mama en zus een bordje met een klein plakje taart en chips en een glaasje sap. Er worden heel veel foto's gemaakt, we zingen heel hard lang zal ze leven en veel meer dan negen keer roepen we: hiep hiep HOERA!!