Pagina's

zaterdag 26 december 2015

Cookies in a jar


Zo een leuke verpakking zou je toch laten staan! Deze weckpot met inhoud kreeg ik van een vriendinnetje een poosje geleden. Op de verpakking stond dat het kerstkoekjes zijn dus heb ik ze maar braaf voor kerst gebakken. Het enige minpuntje eraan was dat ze al vóór de kerst op waren..  

We aten er twee in de ochtend toen ze heel vers waren. Noa bracht er met haar poppenbuggy 3x2 bij de buren als alternatieve kerstkaart aangezien ik dit jaar even kaarten-verstuur-loos ben. Twee koekjes voor opa en oma om te proeven omdat oma even langskwam. De laatste vier aten we 's avonds bij een gezellig kraambezoek voor het kindje van alweer bijna 4 maanden. En zo verdwenen 14 lekkere koekjes op een dag. Koekjes bewaren is niet mijn sterkste punt, delen daarentegen is zeg maar helemaal mijn ding.  

De kerstdagen zijn op een paar uren na alweer voorbij. Hier hebben we een fijne, rustige kerst gehad, heerlijk. Ik hoop dat jullie allemaal goede dagen hebben gehad en ook de laatste weekend-werk-vrije dagen van het jaar goed doorbrengen. 

woensdag 23 december 2015

dinsdag 22 december 2015

Fruiiiiiiit-tella!




Snoep per post die niet door de brievenbus past. Wij zijn voor de resterende dagen van 2015 en heel 2016 voorzien van heel veel snoep. De inhoud past niet helemaal binnen de goede voornemens van voorraadkast 'leegeten' en minder snoepen. Gelukkig is dit prima snoep om te delen. Dus als je naast een van ons komt zitten in kerk, rollen snoep wordt hier ook wel kerksnoep genoemd, krijg je een aardbei Fruit-tella. Of als je een keertje komt spelen kun je kiezen uit dummy, pixels, mini en x-plosions. 

Noa heeft, behalve in de supermarkt dan, nog nooit zoveel snoep bij elkaar gezien. De ooooh's en soooooow's waren niet van de lucht. De moeder van het 'arme' kind heeft misschien drie keer speciaal snoep voor haar gekocht. De rest van de tussendoortjes wordt ingevuld door fruit, rozijnen, koek en nootjes. Denk nu niet dat het ik het type mega-gezond of superfood ben want ik voorzie mezelf helaas nog teveel van koek en chocola en dit kan niet altijd ongezien worden genuttigd zonder te moeten delen. Dan hebben we nog de oma's, tantes en laatst het kraambezoek die in suikergoed voorzien. Dus je begrijpt wel dat een deel van het snoepgoed mooi in dat kartonnen doosje blijft zitten. Behalve als je komt spelen en je per se pixels wilt in plaats van dummy.. 

vrijdag 18 december 2015

Wij zijn er even niet - bollobeej


We moesten altijd een beetje gniffelen om mensen met kinderen die zeiden naar een bungalow park op vakantie te gaan. Tja, je mag mensen nooit uitlachen, ook niet uitgniffelen. Een vakantie met kleine kinderen en opa en oma in een ordinair bungalow park is het helemaal. Binnen nog geen twee uur waren we op de bestemming (Lommerbergen, Landal GreenParks, Limburg) en konden we van een paar dagen vakantie genieten. 

Grote zus heeft het meest van allemaal genoten. Het nieuwe huisje ontdekken, dieren voeren op de kinderboerderij, zwemmen met kleine zus in het peuterbadje en samen met papa in het grote bad, spelen in de buitenspeeltuin, een kleurplaat kleuren en afmaken met een dot stickers, grote vissen kijken in de ParkPlaza, spelen in het ballenbad van de indoorspeeltuin, geschminkt worden en spelen tijdens het peuter uurtje bij de Bollo Club. Bollo Beer en Puk en Pelle, de drie mascottes als het ware, vond ze helemaal het einde. Met het winnen van de kleurplaatwedstrijd (wat wil je met zoveel stickers erop) kreeg ze een Puk en Pelle fotolijst en de tekening voor Bollo werd op het thuisadres beloond met een 'persoonlijke' kaart van Bollo.
Kleine zus heeft zich voorbeeldig gedragen. De eerste ochtend na het ontwaken om 4.23uur sliep ze na een zucht en een speen weer een anderhalf uur verder. De rest van de vakantie was het huiltje, maaltijd, boertje, lachje en weer slapen. 

Dus ja wat wil je? Wij hebben genoten! Kinderen vrolijk, wij blij. Vol goede moed kunnen we er weer tegenaan tot de hopelijk volgende vakantie. Tot ziens vliegtuig-of-auto-hotelovernachting-zon-uitslapen, hallo auto-vakantiepark-Nederlanders-Duitsers-kans-op-een-bui-vroeg-op-zwembad-kinderboerderij-speeltuin. 

donderdag 10 december 2015

Op de foto?


Tot zover deze dag vandaag.. Dit beeld tekent wel een beetje hoe de dag er voornamelijk uitzag. Omdat Noa heupdysplasie heeft gehad, dit kan familiair zijn, moest kleine zus ook op controle. En laat ik het er op houden dat het niet helemaal goed is gegaan hoe het normaal zou moeten gaan. Dus om iets voor half 10 mezelf gemeld bij orthopedie (9.40uur een afspraak). Twee uur later ben ik nog nergens en zijn we nog steeds aan het wachten. Na twee uur geholpen, niet met een foto maar met een echo, en alles was gelukkig goed. Ben even naar orthopedie gelopen om te zeggen dat het fout is gegaan en dat we nu naar huis gaan in plaats van nog wachten op de orthopeed. Iets na 9 de deur uit en bijna kwart over 11 weer thuis, ik kan je vertellen dat het een hele grote les in geduld is geweest. 

Het is gewoon balen dat je overal ziet dat het nog zoveel beter kan. Ik weet wel fouten zijn menselijk maar soms.. Dit ziekenhuis, en zo vele anderen, zouden zoveel meer opknappen als er duidelijke communicatie zou zijn tussen de verschillende disciplines! En dan ook, behalve tussen alle verschillende afdelingen in het ziekenhuis, tussen consultatiebureautje, huisarts en ziekenhuis. Ik ben me nog aan het afvragen of ik er een aantal telefoontjes tegenaan gooi om de onderste steen boven te krijgen. Ik ben bang dat het een tweede triatlon aan geduld en woedebeheersing wordt. En of dat de moeite waard is..? 

dinsdag 8 december 2015

Brood en worst


Tot zover mijn creatieve uitspatting van vandaag. Vanavond stonden er boterhammen op het menu. Uitsteekvormpje erbij en dochter helemaal gelukkig. Wat nou havermoutpannenkoekjes, broodje gezond of een belachelijk mooie bento lunch (google hier maar eens op als je het niet kent). Boterhammen met boterhamworst. Bam! Een paar flinke klappen op het vormpje (dat is heel hip als je 2 bent, meppen als een malle) en lekker vlinder op je boterham eten. Njam. 

maandag 7 december 2015

Collage


Om jullie toch weer iets te laten zien hier de volgende serie foto's van een tweejarige. Dit keer geen zelfportretten maar wazige foto's van mijn telefoonhoesje wat open klapt en dus voor de lens zit als je het niet open houdt. Vind het wel een sfeervol geheel zo. Heel kunstzinnig ook met die zwarte gaten er tussen. Minder leuk is wel dat ze steeds meer functies van mijn telefoon ontdekt zoals de wekker (nee, gelukkig iedere keer nog op tijd gezien).

Zoals jullie merken zijn er op dit blog ook steeds vaker zwarte gaten te ontdekken. De laatste weken van het jaar lijken altijd dubbel zo hard te gaan, vooral als alles en iedereen afspraken plant voor de kerstvakantie. En verder leg ik mezelf op om iedere dag een beetje op te ruimen, waar dan ook. Zomaar een kastje, een laadje, een vierkante meter zolder per dag. Vandaag ging een stamp volle papiercontainer de poort uit en morgen kan ik hopelijk even naar de ruil- of kringloopwinkel rijden met een paar tassen. Dus de momenten dat ik iets doe wat echt blog-waardig is zijn redelijk geminimaliseerd helaas. Maar om heel positief te blijven hoop ik snel weer wat te kunnen laten zien. Misschien morgen mijn nieuwe aankopen van de kringloopwinkel. Oh nee, ik was aan het opruimen! Dilemma.. 

Vandaag hadden we trouwens de afspraak voor het 'hips af dokker ziekehuis' (gips eraf door de dokter in het ziekenhuis). Zo heerlijk als dat kleine monstertje zoveel gaat praten, soms zelfs al drie of vier woorden achter elkaar tot een soort zin. Terug in de auto had ze het over 'pnip pnip saar' (knip knip schaar). Dan vergeet ik bijna het wakker worden in de nacht 'papa kijke' (nee papa slaapt), 'slokje drinke' (fles is weg) en 'buike ligge' (doe ik dan maar omdat het draaien met het gips niet goed ging). Morgenochtend gaat ze weer naar de opvang, wat steeds beter gaat overigens. Ben wel een beetje bang dat deze vrije tijd ook tijd voor doorwerken wordt in plaats van creatief werken. Maar we wachten het gewoon af, het is nog geen morgenavond hè?