Pagina's

donderdag 10 november 2016

Bam!



Een kaartje met een flesje bubbels om iemand te feliciteren met een nieuwe baan. En een kaartje voor iemand die een nieuwe baan zoekt. De tekst is hetzelfde, de uitwerking totaal anders. Maar voor beide personen hoop ik wel op een fijne baan voor nu of in de toekomst. 

woensdag 9 november 2016

Late post door vroege vogel


Een nieuwe werkplek betekent vaak nieuwe collega's. In mijn geval zijn het veel mensen die ik opnieuw kan begroeten als collega aangezien ik tijdens mijn opleiding op dezelfde middelbare school heb lesgegeven. De collega waar zoontje Aron is geboren kende ik al en we delen hetzelfde lokaal. Alleen daarom goede excuses voor een kaartje. Het was wat aan de late kant maar alles verloopt nog niet volgens schema. Ik doe mijn best (met alle hulp van liefste man en ouders) maar de balans werk - privé is nog niet helemaal optimaal. Zo komt het dan wel eens voor dat ik om 6 uur 's ochtends mijn bed uitga om wat praktische zaken als cijfers invoeren en een inlevermoment opgeven via het schoolsysteem combineer met wat vrije tijd zoals dit blogbericht typen en wat reclamefolders lezen.. 

vrijdag 28 oktober 2016

Verf op je bord


Deze kinderkunst staat al een tijde te pronken. Noa beschilderde twee bordjes in de vorm van boterhammen. De roze variant voor opa en de blauwe voor oma.. Fijn dat kinderen niet in hokjes denken en doen wat ze willen in plaats van wat anderen zeggen. Door de rijkelijke klodders verf zijn de bordjes eerder pronkstukken dan eetgerei. Als je een mes ietwat fors gebruikt kun je de verf als broodbeleg gebruiken. Prachtig om te zien is het wel. Mama is erg tevreden zolang 'knutsssalun' als een van de fijnste bezigheden wordt gezien want mama geniet er ook erg van. 


donderdag 27 oktober 2016

Groen


Herfstvakantie in Zeeland, we proberen onze hele waslijst aan wensen af te strepen. Praktische zaken zoals winterkleding kopen, kleine en grote klussen in en om het huis die moeten gebeuren en gelukkig ook leuke dingen. Zoals pannenkoeken eten en daarna naar het bos. Half Zeeland en Brabant waren neergestreken in de buurt van 'T Appeltje, onze twee auto's reden door en vonden de echte bos rust verderop. Heel veel paddenstoelen, veel kleuren en geuren en genieten van het moment met elkaar. Eigenlijk zouden momenten als deze verplicht moeten zijn. Even weg van de hectiek, de sleur en de verplichtingen. Alleen maar de natuur, het bij elkaar zijn en de nieuwe herinnering hiervan. 

woensdag 12 oktober 2016

..en goud!


Een gouden variant voor een gouden huwelijk. Vrienden van mijn ouders waren 50 jaar getrouwd en ook daarvoor werd een kaart gemaakt. Een hele uitbundige met inkt spetters, gouden accenten en een label met het huwelijksjaar. Heel wat anders dan de zilveren kaart en toch met precies hetzelfde doel, veel gelukswensen voor het bruidspaar!

Als ik deze foto terugzie bedenk ik me hoeveel voldoening het geeft om zelf iets te maken. Zoals het meest recente uit de keuken: een geweldige rode linzensoep van het blog van de Groene meisjes en een grote bloemkoolpizza die binnen mum van tijd opgegeten was (recept van Paulines keuken). Of het voorbereiden van de lessen, het maken van nieuwe opdrachten en hierdoor de meest leuke vondsten opdoen, op internet en in de klas. Thuis 'bouwen' we verhalen met Duplo en wordt er volop gespeeld met Sofie van het Magisch Speelhuis van Vtech Vrolijke vriendjes. De combinatie thuis, huis en werk is pittig en daardoor is het fijn om te genieten van kleine winst-momenten. 

dinsdag 11 oktober 2016

Zilver..


Eindelijk weer een bericht van mijn kant! En nog wel met een foto van een poosje geleden. Alweer 25 jaar geleden was ik bruidsmeisje op de bruiloft van mijn jongste broer en zijn vrouw. Een zilveren jubileum dus (bijna onzichtbaar, het cijfer 25 rechts op de kaart is zilver). Het papier is van alles en nog wat door elkaar, net als het gebruik van stempels en snijmallen. De twee aparte cijfers met het & teken ertussen is bewust want de twee hebben met elkaar vijf kinderen. En natuurlijk hoop ik dat de reeks cijfers onder de 25 nog heel lang doorgaat! 

dinsdag 16 augustus 2016


Een kleine week geleden, op de meest druilerige dag van de week, ben ik een dagje naar tante geweest met Noa. Met de bus is voor een peuter een waar avontuur. Op het busstation konden we gelijk instappen zodat we niet buiten hoefden te wachten. Terwijl we ons installeerden maakte zij zich vooral druk om het feit: "Waar zijn de wielen van de bus?". Begrijpelijk dat mama een groot fan van het liedje The weels of the bus graag de wielen van de bus heeft laten zien. Probleem uit de lucht. 

De bustocht van Zuid-Beveland naar Schouwen-Duiveland gaat over twee bruggen, bij Katseveer en de Zeelandbrug. Door de vele regen een minder groot spektakel dan normaal en het is wonderlijk dat een kind het (bijna) niet lijkt te vatten dat we over water heen rijden. Bij het zien van de open brug en de boten leek er een lampje te gaan branden. 

Tante kwam ons ophalen van de bushalte en het zag er naar uit dat we niet kwamen opdagen. De buschauffeuse deed de achterdeur niet open, terwijl Noa op het stopknopje gedrukt had. Dankzij wat geroep van mij en andere passagiers, bedankt meneer voor het imponerende gebruik van uw stembanden, konden we toch uitstappen. Noa wilde bij tante gelijk alles zien en besloot na nog geen 45 seconden dat ze ook de bovenverdieping wilde bekijken (dit is helemaal hip tegenwoordig). Daarna hebben we ons vermaakt door te knutselen, te lunchen, boekjes te lezen en om een boodschap te lopen. Ondanks de hele dag regen hebben wij ons kostelijk vermaakt. 

maandag 15 augustus 2016

zaterdag 13 augustus 2016

Veere




Tante was nog nooit in Veere geweest. En laat dit nu een van de mooiste plekjes van Zeeland zijn. Dit heuse stadje is zo fijn omdat er van alles is: een aantal monumenten die de moeite waard zijn, leuke winkeltjes om te kijken (en/of kopen), een haventje waar altijd wel wat te zien is en dit allemaal dicht bij elkaar. In juli en augustus is het iedere dinsdag historische markt. Daarom mengden we ons (opa, oma, tante, kinderen en ikzelf) afgelopen dinsdag tussen de toeristen en genoten van het aanbod. 

Het leuke van uit in eigen regio is dat je, vooral op dit soort markten, tijdens een praatje al snel kan overschakelen naar het dialect. Zo ook met de meneer die mosterd aan het maken was. Twee kleuren mosterdzaad geweekt in azijn was hij aan het fijnmalen met een kanonskogel (!). "Die oade ze der vroeher toch zat." (Die hadden ze er vroeger toch genoeg). Het praatje ging verder tussen de man en mijn vader, waarna bleek dat het Zeeuwse wereldje klein is. 

Een groot gedeelte van het aanbod was 'voor de vreet'. Luxe brood, gerookte paling, snoepgoed, Zeeuws bier, gerookte knoflook, producten met honing, wafels en ga zo maar door. Ook waren er aardig wat kraampjes met zelfgemaakte creaties, van schilderijen tot poppenkleertjes. Allemaal erg lekker en leuk, zeg maar gerust voor ieder wat wils. Gelukkig begon het, toen we al aardig wat geld uitgegeven hadden, opeens te regenen. Tijd om de schapen te groeten, andere toeristen onze felbegeerde parkeerplaats te gunnen en thuis verder te genieten van het heerlijke brood. 

woensdag 27 juli 2016

Het verhaal gaat verder


Om heel eerlijk te zijn had ik de afgelopen tijd minder tijd, energie en zin om te bloggen. Er is ook zoveel gebeurd, gedaan en nog steeds te doen! Vooral met dit heerlijke weer zou je zomaar bezig blijven (of juist blijven relaxen). Het meest belangrijke wat er voor mij gebeurd is dat ik eind mei een sollicitatiebrief verstuurde, in juni waren er proeflessen en gesprekken en op 7 juli ben ik benoemd. Dus in september ga ik weer aan de slag als docent beeldende vorming op een middelbare school. Heel spannend deze nieuwe uitdaging! 

Ook heb ik de afgelopen periode veel tijd en energie in het hele huishouden hier gestoken, man en kinderen inclusief. Het is de afgelopen maand een komen en gaan van allerlei ziektekiemen en de bijbehorende verschijnselen. Noa doet iedere nacht een update voor haar 'Nee-en-ik-doe-het-zelf' programma. Lisa kruipt volop, gaat overal waar ze kan aan staan en zou graag al willen lopen. Ondertussen schoonmaken, opruimen en klussen in en om het huis. Vier ritten naar de kringloop, een vuilniszak afval, drie bakken oud papier en nog heel wat andere 'troep' kreeg een andere bestemming. De grootste verbouwing hier was een verlenging van onze overdekte zithoek in de tuin, het is erg mooi geworden en we hebben er al veel gebruik van gemaakt met dit weer! Verder veel kleine zaken zoals een lampje ophangen, gaatjes boren voor schilderijtjes, plantjes (ver)potten, fietsen nakijken en ga zo maar door. 

Ondertussen is er ook tijd voor veel leuke vakantie bezigheden natuurlijk. Dochter heeft zes weken geen peuterschool dus ze vermaakt zich het grootste gedeelte van de tijd kostelijk buiten. Of mama haalt vingerverf, papier of puzzels uit de kast. Ook hebben we koekjes gebakken en zijn een verloren uurtje naar het strand geweest. Het zwembad is ook al in gebruik genomen op het nieuwe stukje gazon. Oh ja, na lang getwijfel is de knoop doorgehakt dat we niet op vakantie gaan. Er zijn vier gesprekken geweest voor huizenruil maar het liep uiteindelijk op niets uit. Na de teleurstelling zijn we heel tevreden omdat we nu onze tijd en geld anders kunnen besteden. We kunnen nu volop klussen, een aantal noodzakelijke (dure) spullen te kopen en onze eigen provincie te sponsoren met dagjes weg. Hopelijk kan ik jullie zo af en toe weer eens op de hoogte houden d.m.v. wat foto's. Foto's met kaarten erop zullen een zeldzaamheid worden ben ik bang, de temperatuur op zolder is nog steeds vrij pittig en de zomer bucket-list heerlijk lang. 

Geniet van de zomer(vakantie) met hopelijk veel zon en geniet vooral van de vrije tijd met de liefste mensen om je heen! 

zaterdag 2 juli 2016

vrijdag 1 juli 2016

Huwelijksfiets



Vandaag trouwt een achternichtje en oud-collegaatje. Ze gaan een paar straten verderop wonen dus kan ik het kaartje zelf even in de bus doen. Ik weet nog dat ik dat zo leuk vond toen we 's nachts thuis kwamen dat er een hele stapel kaartjes op de deurmat lag! Door tijdgebrek een makkelijk en schattig plaatje op het kaartje. Met de touwtjes was ik stiekem nog een poosje bezig maar het effect is gelijk zichtbaar. De envelop snel nog wat leuker gemaakt om het geheel feestelijk te kunnen bezorgen. 

donderdag 30 juni 2016

Badstof met een hartje


Vader- of moederdag was altijd iets van heel lang geleden. Van knutselwerkjes maken op de basisschool of zelf thuis iets maken. Verder hebben we eigenlijk niet echt deze dag gevierd, ik vond ook steevast dat er dan maar een kinderdag moest komen. Waarop je dan achtereenvolgens te horen kreeg: "Het is iedere dag kinderdag.". Toen kon ik daar verschrikkelijk boos om worden, nu moet ik heel hard lachen want het is meer dan waar. 

Al snel was ik er van overtuigd dat een dankbaar en liefdevol gebaar naar je ouders toe niet in een dag te proppen valt en het een groot commercieel circus is. Net als Valentijnsdag, dierendag en eigenlijk alle feestdagen. Als peuter, kleuter of kind is het fijn meer aandacht aan dit soort gelegenheden te geven en om er een vaste dag voor te hebben. Zoals op dierendag je eigen huis- of knuffeldier meenemen naar school, spannend! Of een verassing maken voor je ouders die er gewoon vanaf weten terwijl jij helemaal lyrisch bent. Op deze manier is het beleven van deze dagen geweldig, kleine gebaren die door een groot kinderhart uitvergroot worden tot enorme proporties. 

Bij Noa, die het concept verassing evenveel begrijpt als verstoppertje spelen, werd er iets gemaakt op de peuterspeelzaal. Ze vertelde me niet wat ze gedaan had bij de juf maar in haar spel vertelde ze tegen het fantasievriendje dat ze een 'rassing gingen maken. En omdat het wel actueel was hebben we hierop ingespeeld om thuis ook een lief gebaar naar papa of mama te maken. Papa printte een foto als kleurplaat uit die op haar manier helemaal werd ingekleurd en beplakt met stickers, ze maakten samen een lekker ontbijtje met vers sinaasappelsap en boterham met een hartje van hagelslag. Ze vond het fantastisch, ook om het zelfgemaakte fotolijstje van de peuterspeelzaal te geven en op te hangen. 

Aangezien mama iets meer tijd voor maaksels heeft gingen we allebei iets maken voor fiets-papa. Als het even kan wordt de ruim 20 km woon-werk en andersom afgelegd op de racefiets. Voor zijn fiets-ontbijt maakte ik eenvoudige maar granola met havermout, noten en rozijnen. Dochter beschilderde twee washandjes die we samen met een handdoek en douchegel inpakten. Een washand, hoe kan het anders, met een hand erop. De andere werd een iets ruigere versie met een afgeplakt hart en veel donkere verf. Om het grovere vuil af te poetsen kan papa de geverfde kant nemen, badstof zuigt de overdadige peuter klodders verf goed op kan ik je vertellen. Op de crèche had ze een rode driehoek voor in de auto gemaakt. Noa vond het heerlijk om tegen het trotse en blije gezicht van papa (en mama) aan te kijken. We hopen dat er nog heel veel vader- en moederdagen komen die we op deze manier 'groots' kunnen vieren. 

donderdag 23 juni 2016

Slabberdewatski

  

Een kraamcadeau kiezen is niet altijd even makkelijk, ook al heb ik het hele circus zelf twee keer meegemaakt van de cadeautjes-krijgen-kant. Koop je kleren of juist speelgoed? Of wordt het toch een leuk prentenboek? Wat ik wel weet is dat je praktische dingen bijna nooit genoeg hebt of krijgt. Hydrofiel washandjes, rompertjes, sokken, slabben en babyzeep. Vaak heb ik wel wat nieuw in de kast liggen voor het geval dat, vooral een paar sokjes of een slab kunnen makkelijk met de post mee als aardigheidje. 

Inmiddels is er iemand in huis met een groeiende interesse in baby's en cadeautjes. Dus een cadeautje voor een baby maken is het helemaal. Natuurlijk werd er op de slabben een handtekening en stippen gezet, een zelfgeschreven kaart erbij met allerlei slangen en hanenpoten, papiertje eromheen en we konden lieve baby Sem gaan bewonderen. De tweede slab is voor baby Teun, het broertje van een vriendje, dus die wordt dan natuurlijk niet overgeslagen als cadeautjes voor baby's in de maak zijn. 

Textielstiften zijn ideaal, bruikbaar voor een kind wat kan 'kleuren' tot oudere kinderen of zelfs volwassenen. Bovendien ziet het eindresultaat er meestal heel creatief en persoonlijk uit terwijl het zo weinig voorstelt. Bij veel zelfgemaakte kleinigheidjes is dit zo, het gebaar is het wat telt toch? Met enig voorstellingsvermogen is het verstandig om het kind een schort voor te doen, de slab vast te maken met tape aan tafelzeil of placemat en het kind vast te maken aan de kinderstoel. Hierdoor heb je maximaal vijf minuten je handen vrij voor iets anders en blijft toch alles schoon. Verder gaat de stift vrij makkelijk van de handen, textielverf uit potjes gaat helemaal makkelijk eraf, maar hierover later meer. 

vrijdag 17 juni 2016

Tot 10 tellen

Het is wonderlijk hoe snel kinderen ineens ziek zijn. Vannacht werden we al talloze keren wakker door: papa, ik wil niet slapen, papa, slokje drinken, mama fles, mamaaaa, ik wil niet.. Het ontbijt ging niet zo vlot als anders en binnen mum van tijd was het code 'hangerig' ofwel 'mama optillen'. Met pijn (letterlijk voor haar had ik het idee) en moeite de ochtend doorgekomen. Het laatste halfuurtje van de ochtend lag ze duimend op de bank, zowel het kind als de tablet weggedoken in een stapel kussens.


3333333333333302223333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333332222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222666666666666666666666666666666666999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999988888888888888888888888888888888888888888888888888………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..666666666666666666666666666666666666666666666666666666666666666666666666666…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………9999944444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444tttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr9999999999999999999999999999999999999998/

Vanmiddag hetzelfde liedje als vanochtend. Een beetje bezig gehouden met dingen die ze graag doet: schilderen voor vaderdag, boekjes lezen en croissantjes (=rozijntjes) eten. En als ze je dan aankijkt met van die waterige ogen en vraagt of ze even op de laptop mag typen. Zucht.. Dan open je een leeg Word-document en laat ze met een genietende glimlach typen. 

dinsdag 14 juni 2016

Kijk mama, een heeeeleboel vlindertjess

  
Een set tweelingkaartjes voor de verjaardag van mijn schoonzussen. Zoals jullie misschien zien een liftkaartje voor lift nummer 105. De lift is om een mooie afbeelding te stempelen, een paneel uitsnijden, verhoogd opplakken en alleen het gedeelte van de stempel op het paneel mag gekleurd zijn. Als je het niet goed begrijpt, op het blog van de liftchallenge staat de te liften kaart en ook een heleboel prachtige kaarten van jury en de deelnemers! Helaas heb ik heel weinig mooie, grote stempels. Dus werden het hier kleinere stempels en ook een kleiner paneel. De stempels heb ik ingekleurd met ouderwets kleurpotlood, omdat het dan van die poederachtige vlindervleugels worden. Ik vond ergens ook een wit kleurpotlood wat bij veel daglicht verrassend goed is te zien. Bij de kaart met de grote vlinder boven vind ik de lift er het meest duidelijk uitkomen omdat je het niet gekleurde gedeelte goed ziet, deze gaat het dus worden. Het is jammer dat ik behalve een klein uurtje vanmiddag (dus best nog snel gelukt vind ik) afgelopen week en komende dagen weinig tijd had en zal hebben om even bezig te zijn op zolder. Er ligt ook nog een proefje met viltstift waar ik helemaal vrolijk van wordt, kan ik hopelijk binnenkort mooi een keer toepassen.  

maandag 13 juni 2016

Volgens het boekje


Het is gelukt! Bloemkool en zoete-aardappelcurry uit het boek Easy Peasy Family. In het boek is een witte currysaus te zien met veel bloemkool en ik meen cashewnoten. Ook maken ze gebruik van een gekochte currypasta, wat ik nooit in huis heb. Zoals in veel huishoudens wordt dan een gerecht toch weer een tikje anders ook al volg je een recept. 


Voor zelfgemaakte currypasta heb je niet veel nodig. Hier gebruikte ik ui, knoflook en 2cm gember, fijngemaakt met wat (sesam)olie. Voor nog meer smaak peper, zout en gemalen koriander, het gele kleurtje is wat kurkuma. Als liefhebber is een chilipeper in de currypasta en verse koriander over het gerecht heerlijk maar dat is niet helemaal kids proof! Dus de drie peterselieblaadjes voor de foto hier in het kommetje van Noa verschenen al snel op mijn bord. De crunch bestond hier uit amandelnootjes. De kleine hoeveelheid nootjes in het kommetje heeft niet zozeer met presentatie of zuinigheid te maken als wel met voorkeurseten. We houden wat nootjes achter de hand om het zo te zeggen.. Al met al een geslaagd gerecht voor ouders en kinderen (Lisa kreeg de variant zonder de currypasta). 

zaterdag 11 juni 2016

Kinders


Het zijn allemaal fases. Denk je net dat je weet hoe je moet reageren op baby-huilt-om-aandacht-in-bed-maar-moet-slapen. Of weet je nu zeker wat de handleiding peuterpubertijd 3.0 in het hoofdstuk dreinen en zeuren adviseert. Juist dan gaat het roer weer om. Nieuwe handleidingen zoeken voor de juiste fase. Maar oh, wat blijft het toch leuk twee van die figuren in huis. 

De wereld van groot kind wordt steeds groter, mede door een enorme fantasie. Op de foto's is te zien hoe ze de kast van papa in de schuur onderwerpt aan een grondige inspectie. Als ze eenmaal buiten is begint ook de grote zoektocht naar allerlei insecten, slakken en huisdieren. Als zusje in huis is wordt het voornamelijk plagen, uittesten en afpakken. Om moe van te worden maar het levert ook hilarische momenten op. De onscherpe foto laat zien hoe ze hun beiden voorziet van een teil op het hoofd als alternatieve hoed of helm. Af en toe is het heel hard tot tien tellen om niet boos te worden en vaak is het ook heel langzaam tot tien tellen om niet te lachen. 

Baby denk vooral out of the box. Met andere woorden: de box is even leuk maar daarna wil ze veel vloeroppervlak om te kruipen. Extra tempo wordt er gemaakt voor openstaande deuren, de stofzuigerslang en alles wat in de mond te steken valt, met voorliefde voor draadjes of haren. Een andere fascinatie is eten, alles wil ze proberen, het liefst met gulzig grote happen. Dag Rapley methode, hallo voedingsspeen. Afgelopen week een rijstwafel in kleine stukjes aangeboden, goed voor de motoriek. Daarna mocht ze zelf de vloer stofzuigen. Nee dus. Ze mocht op de foto bij de gemaakte rommel en mama pakte voor de derde keer die dag de stofzuiger. En baby d'r neus maar optrekken en een grote grimas trekken, lachen mama. 

dinsdag 7 juni 2016

Zomer weer - weer zomer


Heerlijk weer hè? Het lijkt wel alsof de dagen extra snel gaan als het mooi weer is. Er is ook zoveel energie om van alles te doen. Schoonmaakwoede, kookgekte en opruimkriebels, ik steek het gewoon allemaal op de zon. Veel zin om te koken heb ik niet als het warm is maar bulgur met spinazie is zo klaar en het smaakt lekker (zomers!). Verder bestaat het eten deze week veel uit makkelijk. De diepvriezer in de schuur wil ik graag leeg of leger (hier ook: schoonmaakwoede) dus ontdooide bami met wat gevonden voorwerpen uit de groentela van de koelkast. Als dan mijn mama weer eens besluit om voor een compleet weeshuis te koken zijn we weer een dag verder geholpen met een maaltijd. Wel wil ik deze week de bloemkool-zoete aardappel-curry uit het boek Easy Peasy Family nog maken. Benieuwd of het gerecht deze week op tafel komt of dat ik onder het mom van 'de vriezer moet leeg' toch een greep in de diepvries doe.  

Aangezien de zolder met dit fijne weer verandert in een soort sauna ben ik weinig achter mijn bureau te vinden. Het enige wat ik afgelopen week dus op zolder gedaan heb is de wasmachine opgezocht en twee ochtenden flink opgeruimd. Stukje bij beetje.. Gisteren heel snel nog een kleinigheidje voor een jarige gemaakt. Een Jip en Janneke plaatje overgetrokken op een puzzeltje en met marker ingekleurd. Paar werkbladen uitgeprint zodat de grote jongen nog meer kan 'werken' en een sleutelhanger omdat ik in de kast nog Jip en Janneke kralen tegen kwam. 

Er staan nog genoeg dingen op de planning maar daar zal ik eerst eens een nacht over slapen. Hopelijk zonder heel veel onderbrekingen zoals afgelopen twee nachten.. 

zaterdag 4 juni 2016

woensdag 1 juni 2016

Sukkels


Hierbij het kaartje wat ik een tijd geleden beloofde om nog te laten zien. Dit kaartje kwam uit dezelfde serie met de 'regel' alleen maar mallen gebruiken. Omdat ik dit kaartje niet voor de challenge wilde gebruiken stempelde ik voor een jarige een fijne verjaardagswens aan de binnenkant. Ik ben erg fan van de kaarten met de vouw aan de korte zijde. En nog steeds is er het papier van Echo Park. Ik begin me echt af te vragen of het ooit opgaat en of ik het ooit beu raak, voorlopig lijkt geen van beide het geval te zijn. 

Voor degene die zich afvraagt waar de titel op slaat, dit is een uitspraak van dochter. Althans, dat dacht ik. De laatste tijd is de Duplo helemaal het einde, zeker als papa in het weekend tijd neemt om huizen, torens en optochten van wagentjes te maken. De meeste blokjes zijn vierkant of rechthoekig maar er zijn ook een aantal halfronde blokken bij. Ze zette een aantal van deze blokken op tafel en zei: sukkels. In de seconden die erop volgden, ik had net besloten dat niet reageren de beste optie was, zei ze het nog een keer. Dit keer verstond ik het iets beter en klonk er: circles. Mama gaat op zoek naar filmpjes waarbij de geometrische vormen gewoon in het Nederlands worden aangeleerd in plaats van in het Engels. Cirkels. 

dinsdag 31 mei 2016

Het is hier geen hotel


Afgelopen week was ik er stiekem eventjes een paar dagen tussenuit! Even weg van de sleur van alledag en veel tijd voor elkaar. En ik ben toch op een verhelderend idee gekomen.. -sarcasme, ik ben al iets langer op de hoogte- Het zou eens goed zijn meer structuur aan te brengen in mijn dagelijks leven en dus hopelijk hier ook op het blog. Het is vaak zo dat ik denk niets (bijzonders) heb om te laten zien of lezen maar er gebeurd genoeg. En meestal zijn het de kleine dingen die leuk zijn om vast te leggen en te delen, toch? Vaak zit er ook nog wel een verhaal aan vast wat ik me graag wil blijven herinneren. Dus al met al wil ik me blogwaardiger op gaan stellen. Met als eerste dit kleine insectenhotel voor in de tuin van opa.

Op vakantie waren we in de buurt van een grote Van Cranenbroek winkel. Volgens mij kan ik dit het beste omschrijven als een XXL ontplofte mix van Makro en Action? Ik krijg altijd spontaan hoofdpijn en de kriebels van zulke enorme winkels (behalve de Ikea, deze is duidelijk opgedeeld in hokjes, iets wat mijn hoofd fijn vind). Toch gezwicht om te gaan en zoals verwacht koop je dan toch de meest uiteenlopende zaken: een softshell kinderjas, een tas met prinsessen erop om de jas in te vervoeren, een doosje graszaad, een houten insectenhotel met bamboe en dennenappels, een toiletbrilverkleiner met matroesjka poppetjes erop en ruitenwisservloeistof. Tja, zeg maar niks. Als de tweejarige had gewinkeld waren we thuisgekomen met een kindertuinstoelenset met parasol, een springkussen van twee meter hoog, een waterfonteintje voor in de tuin, een beeld van een ooievaar en 100 ballenbadballen.. 

Het insectenhotel hebben we bij thuiskomst geschilderd om de boel op te vrolijken. Ik kan je vertellen dat je er verbaasd over kan staan hoe geconcentreerd een tweejarige kan zijn, serieuze bezigheid hoor. De verf die na het klusje over is kan gebruikt worden voor eigen werk op papier. Dochterlief zit in de papier vullende fase. Of zoals ze dat zelf zegt: helemaal dichtmaken. Een tijd geleden heb ik de handen van de kinderen ingesmeerd met verf (me bewust van alle enge stoffen in de verf, ik ben een ontaarde moeder) en op een canvas gedrukt. Sindsdien is het allerlaatste wat ze tijdens het schilderen mag doen haar handen ondersmeren en stempelen. En nu maar hopen dat ze dit niet bij de juf op de peuterspeelzaal doet. 


zaterdag 21 mei 2016

Knippen en plakken


Een productieve dag, dat typt zo fijn kan ik jullie vertellen! En zelf word ik meestal heel blij van het resultaat van een productieve dag. Op welk gebied dan ook. Eergisteren was het een complete productielijn achter mijn bureau. De challenge op het blog van DCL heeft als regels om alleen met papier en mallen te werken. Dus geen stempels, inkt(spetters) of andere toeters en bellen. Af en toe gebeurd dit wel dat ik een kaart met alleen papier en mallen maak maar als het echt moet is het lastiger. 

Van een tijd geleden had ik nog vlinders liggen gemaakt uit papier wat verloopt van kleur. Het is heel dun papier, volgens mij waren het vouwblaadjes van heel lang geleden. Ik wilde graag een verjaardagskaart dus kwam de mal 'gefeliciteerd' erbij. Het ontwerp was eigenlijk een foutje qua uitsnede maar met een omlijsting van papier werd het opeens een kaart die gewoon zo hoort te zijn. De onderstaande kaart maakte ik als eerste en blijf ik toch het mooist vinden wat betreft verhoudingen en kleurgebruik. Bij de onderstaande kaart is het woord gefeliciteerd los geplakt, bij de kaarten hierboven is het woord geplakt in het uitgestanste woord van hetzelfde papier als de basis. Dus dan valt het erin en blijft het mooi recht maar je verliest iets aan diepte. Begrijpelijk nog tot nu toe? Binnenin heb ik dezelfde omlijsting gebruikt zodat het een geheel wordt.   

Hopelijk is het ontwerp een beetje zichtbaar, de foto's zijn wat in de haast genomen. Er staan ook zoveel leuke dingen op de planning en dan moet alles wel eens snel-snel-snel! Dus hier op het blog is het dan af en toe wat rustiger zodat ik op andere vlakken meer mijn aandacht kwijt kan. Gelukkig heb ik nog een alleen-papier-en-mallen-kaartje liggen dus dit kan ik jullie een andere keer laten zien. Fijn weekend iedereen!