Pagina's

maandag 25 januari 2016

IJ ij ij

Ooh, ik ben zo blij, ik heb toch gewoon een wedstrijd gewonnen! Het voelt zo leuk, ik geloof dat ik het al wel zomaar tien keer gezegd heb. Bij de wedstrijd van DCL moest je een kaart met sneeuw maken dus kwam er het kaartje van de vorige post. Ik bezocht het blog om te kijken wat de volgende challenge zou zijn en daar zie ik prompt mijn kaart. Heel erg leuk, ik krijg ook gelijk wel kriebels want ik mag gastdesigner zijn de volgende keer, brrr. Maar daar ga ik eens goed voor zitten en dan komt het ook wel goed denk ik. En dan zijn er ook nog eens nieuwe volgers bijgekomen, welkom! Hopelijk kan ik jullie de komende tijd ook weer genoeg laten lezen en zien. 



De kaart die ik vanmiddag gemaakt heb is er een voor liftchallenge nr.99. Man is van mening, ik ook trouwens, dat dit niet echt een kaart is waarmee iemand gaat winnen. Mannentaal kan zo heerlijk ontnuchterend werken, dit keer terecht. Maar ik ben op dit moment volledig van mening: meedoen is belangrijker dan winnen. Want het was me daar een gepriegel en gepruts, terwijl ik het in mijn hoofd zo goed bedacht had, maar ik was een stukje kwijt wat overnieuw moest, leuk die lijnen/ruitjes. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen en ben ik weer een ervaring rijker. Kan de kaart morgen gelijk op de post om dan een dagje te laat bij een jarige meneer aan te komen. Binnenkort nog een aantal jarigen en natuurlijk de kaart voor Dutch Card lovers, de komende tijd weet ik wat me te doen staat, kaarten maken! 

woensdag 20 januari 2016

Wintermaan(d)


Aan de buitenkant een eenvoudige kaart met wat sneeuw, een stempel van Marianne Design en een uitgesneden maan. Je zou bijna denken dat dit alles is..


De binnenkant is een pop up kaart! Op het blog van Marianne Design is challenge nr. 144 een pop up kaart met het thema winter. En op het blog van Dutch Card Lovers is er challenge nr. 246 met een kaart in het teken van sneeuw. Aangezien ik direct wist wie ik een winterse kaart kan sturen ben ik aan de slag gegaan. Het was weer erg leuk om met wat 'regels' naar iets toe te werken. Het boompje heb ik vier keer uitgesneden (twee keer de goede kant van het papier, twee keer via de witte achterkant van het papier). Zo kun je precies de boom rond met aan alle zijden design papier, volg je het nog? Het papier van de boom en de weg zijn mannenpapier van Marianne. Op deze kaart ook geen echte sneeuw te zien maar sneeuw uit een potje acrylverf. Het leukste gedeelte vind ik niet het pop up effect maar de gaatjes in de kaart. Tegen het licht houden en je ziet wat ik bedoel! 

zaterdag 16 januari 2016

Kanterop?



Als de postbode niet gesmolten is zijn de kaartjes aangekomen. Een blanco kaartje om te bedanken en een liefs kaartje voor beterschap. De knoop en het touw op de bovenste kaart heb ik dezelfde groen gekleurd als het papier, stond net wat passender dan licht houten knopen. Het fietsje op de onderste kaart is de creatable fiets van Marianne Design. Het is gemaakt met krimpie dinkie (krimpfolie), het plastic wordt in de oven 9 keer dikker en 3 keer zo klein. Zo maak je het tot precies een leuk formaat embellishment ofwel gewoon een versiering voor op je kaart. Excuses voor de slechte foto's, dat heb je met zo weinig zonlicht. In tegenstelling tot vandaag, gelukkig weer wat zon gezien.

vrijdag 15 januari 2016

Achter de wolken zie ik nog meer wolken


Het regent en het is mislukt wat ik wilde proberen. Resultaat: drie bladzijdes met ideeën voor mijn neus, het bureau en mijn vingers onder de inkt en 0,0 kaart. Was er na een kwartier al klaar mee, heb de hele bende laten liggen en ben van verdriet thee met pure chocola aan het nuttigen. Er zijn ergere dingen hoor. De chocola die bijna op is of dat het nu nog harder regent. Soms is mopperen gewoon erg nuttig. Waarvoor weet ik nog niet maar ik denk dat ik er snel achter kom zodra mijn chocola op is. Vanavond of morgen laat deze mopperkont jullie twee kaarten zien die wel gelukt zijn. Maar laten we eerst de postbode de kans geven om deze kaarten te bezorgen. Door de regen. Zonder chocola. 

donderdag 14 januari 2016

Stoere lieverd


Op het blog van liftchallenge staat weer een geweldige voorbeeld. Je kunt naar eigen inzicht het idee van een kaart vormgeven. Echt iedere keer sta ik versteld van de legio mogelijkheden die ze aanbieden, dit vond ik ook weer zo verrassend. Mijn kaartje is heel eenvoudig gebleven. Van een eindje lijkt het een superstrak kaartje maar als je goed kijkt zie je dat ik niet goed binnen de lijntjes heb gewerkt. Het past wel bij me, ik houd toch niet zo van binnen de lijntjes kleuren. Achteraf las ik ook pas de tutorial, erg handig. Je hebt mensen die lezen de gebruiksaanwijzing eerst en beginnen daarna (verstandig!) en je hebt een groep mensen die nadat het af is of juist mislukt de gebruiksaanwijzing lezen. Ik behoor in de meeste gevallen tot type nr. 2. Proefondervindelijk leren noemen ze dat. En dat levert in mijn geval wat op, want binnenkort hoop ik jullie meer kaartjes te laten zien met deze techniek. 

maandag 11 januari 2016

Speld in geen hooiberg



De kraan uit papa's jeugd is terug. Op een meisjeskamer van een tweejarige. Het kind presteert het om alles uit de kast halen, letterlijk en figuurlijk. Dat maakt ruimte om zelf in de kast te zitten. Gebrek aan speldjes heeft ze niet, wel aan haar. Dus belanden alle speldjes op de vloer en in de kraan. Wat ze doet met die swiffer duster daar vlakbij haar sokken? (Deze swiffer zat trouwens in de blije doos, belachelijk, alsof je als kersverse mama direct zin hebt om te stoffen). Met deze stoffer veegt ze alle speldjes netjes bij elkaar. Voor twee seconden. Om daarna met een grote veeg alles weer alle kanten op te slingeren. 'Datse leuk', 'hoed zo' en 'hopasa'. 

zaterdag 9 januari 2016

(te) laat bloeier - ui(t)

* geen titel
donderdag 7 januari

iets met kabeljauw, citroen, wortel, tomaat, knoflook en ui
het afval zag eruit als een 17e eeuws schilderij
eindresultaat recept smakelijk, niet schilderachtig

vrijdag 8 januari 2016

Van hetzelfde laken een pak


Jullie zien hier de foto's van de kaartjes die ik afgelopen dinsdag maakte. Gisteren dacht ik even het licht te zien, het klaarde op voor minder dan een kwartier.. Gelukkig scheen vandaag volop de zon. Dus tussen een heleboel activiteiten door een paar snelle fotootjes. Excuses dat ze in de haast genomen zijn, ik krijg altijd een boost van de zon waardoor ik (te)veel hooi op mijn vork neem, met andere woorden tijd tekort heb. Om het extra goed te maken een dubbel set foto's. Of misschien was het meer omdat ik niet kon kiezen tussen clean of zonnig! 

donderdag 7 januari 2016

Stoepkrijt - the day after..



Jullie mogen hier stilletjes om lachen. Niet te hard want de-vader-van kan er niet zo om lachen. Gistermiddag tegen etenstijd wilde kind per se naar buiten. Ik had haar wijsgemaakt dat het stoepkrijt echt geen goed plan zou zijn op de natte tegels maar ze kan nogal volhardend zijn.. Dus ik heb haar, hoe kan het ook anders, een blauw krijt gegeven. Aangezien ik me bemoeide met het snijden van pipraka (ofwel: paprika) had ik niet altijd even zicht op het 'hiej kleuje, plas kleuje' (hier kleuren, in de plas water kleuren). Ik zag haar juist braaf in ieder grijs tegeltje een streepje zetten en op de terugweg nog een streepje in iedere tegel. Dat ook later de wielen van de container, de vensterbank, de tafel, de muur, het paneel naast de deur en haar fietsje ook een streepje kregen zag ik dan weer niet.. 

Ik geniet volop als mijn dochter zulke kunsten uithaalt. Net zoals ik haar slecht kan verbieden met de handen te eten want het is 1. soms handiger en 2. soms veel lekkerder. Ja, ik eet ook wel eens met mijn handen, graag zelfs. Pap, soep en rijst daargelaten natuurlijk met uitzondering van de soepballetjes en stukjes prei of ei. Veel mensen associëren dit met vies of niet netjes, laat ik dan even uitleggen waarom ik er anders over denk. Je handen heb je altijd bij je, gewassen of ongewassen (beetje antistoffen), bestek niet altijd. Hele volksstammen eten met hun handen. Mijn dochter kan ook prima met lepel en vork overweg. Ik zelf ook mocht je daar ongerust over zijn. En leg een kind maar eens de etiquette uit. Harde frietjes en kipkluiven mag je met je handen eten maar een stukje prei uit de bami die niet opgeprikt wil worden niet met je handen? Bovendien wil ik met niemand ruilen als ze met een geweldige tronie haar appelmoes heerlijk naar binnen aan het lepelen is. Met haar handen wel te verstaan. 

Grenzen zijn er ook hoor. De volgende keer wordt de appelmoes gewoon met een lepel gegeten. En de volgende keer zal ik haar er lieflijk doch dringend verzoeken alleen op de stoeptegels te kleuren. Want zoals papa zegt: het is stoepkrijt, geen tafelkrijt of muurkrijt. En hopelijk dwaal ik dan bij de volgende post minder van mijn onderwerp af.. Oh, over volgende keer gesproken, als er vandaag nog een lichtpuntje te vinden is in mijn huis maak ik foto's van twee kaartjes die ik dinsdag maakte. En anders dwaal ik toch af en laat ik foto's zien die ik afgelopen weken gemaakt heb. Nu ga ik mijn aandacht even aan huishoudelijke taken besteden nu voordat mijn 'hulp' weer wakker wordt. Fijne binnen-blijf-dag allemaal! 

maandag 4 januari 2016