Pagina's

dinsdag 28 februari 2012

Oud & nieuws

Nieuw
Zoals jullie kunnen merken is er wat veranderd op het blog. De layout was vanaf het begin niet naar mijn zin en stond op mijn lijstje. Nu vind ik de inhoud belangrijker dan het uiterlijk maar vanmiddag kon ik het roze niet meer aanzien, vandaar de nieuwe look van het blog. Voorlopig een scrabble uiterlijk voor het blog. Voor degene die wordfeud spelen: bijdehandwerk is 33 punten, dubbele letter- of woordwaarde niet meegerekend.

Oud nieuws
Tientallen blogs terug hebben jullie kunnen lezen en zien hoe mijn eerste fimo-ervaring was. Inmiddels zijn we een poos verder en is de collectie gegroeid. De Zeeuwse knopen, de bonbon, de taartpunt en de cupcake kenden jullie al (4e rij, 1e en 2e foto). De etenswaren heb ik nog meer uitgebreid: tompouce, wortel, ijsje, koekjes, spiegelei, muffins en hamburger. Niet onlogisch (fimoklei...) maar wel een beetje vreemd moest ik ook een drolletje uitproberen. De knoop is groter dan een 2 euro muntstuk en vind ik best grappig. Voor het geval dat je bijpassende knopen bij iets zoekt is dit ideaal. Tot slot heb ik nog twee uiltjes gemaakt (oké, ik zal echt een keer mijn uilenfascinatie uitleggen). Met het kleinste uiltje ben ik toch zo blij. Het monster is niet groter dan 1cm en door zijn lelijkheid prachtig. Dus de bezigheid 'fimo-en' blijft er voorlopig in.

De foto's maakte ik met papa's fototoestel, een apparaat om jaloers op te worden! Het ding trekt een fimokleitje van 1cm dichtbij alsof het een beeld van een meter is. Zoals je ziet bouwde ik een provisorische 'studio'. Desalniettemin.. Ik ben blij dat ik het na lange tijd kan delen. Benieuwd wat jullie ervan vinden!  

maandag 27 februari 2012

Junior

Sinds heel erg kort is de Makro in achting gestegen! Afgelopen zaterdag hebben we op de heenweg naar Rotterdam een pitstop gemaakt bij deze groothandel. En even voor de duidelijkheid: ik gruwel van dit soort winkels. Behalve dat ik sowieso gruwel van alle winkels die een hogere productprijs vragen dan hun soortgenoten vind ik dat grootse helemaal niet fijn. Geef mij maar een kleine maar stampvolgepropte Action of Xenos. Zo niet man. Man leeft op bij de Makro of Media Markt.. 

Maar... daar ergens tussen al het kantoorgerei pronkte een plastic doosje. Fineliners in allerlei kleuren.. -zucht- En dan moet ik toch toegeven dat ik deze kwaliteit niet bij de Action kan krijgen. Maar dat was nog niet alles. Tussen de tape- en labelmachines ontdekte ik niet wat ik zocht. Loop ik teleurgesteld het gangpad uit direct op het schap met daarin Junior! Om precies te zijn heet hij Dymo Junior Lettertang. En hij maakt geweldige etiketjes.. Wat ik ermee ga doen kan ik jullie hopelijk snel laten zien!

woensdag 22 februari 2012

dinsdag 21 februari 2012

Nog meer voor de post

Hiep-hiep-diploma


Vandaag heb ik mijn diploma opgehaald. Na vier handtekeningen mocht ik de buit in ontvangst nemen. Schandalig maar ik kwam er 6 uur later pas achter dat er nog veel meer papieren bij zaten.. Getuigschriften en zelfs een compleet verhaal over mijn opleiding, welk eindexamenwerk ik gemaakt heb en over mijn stage / huidige werk. Erg leuk maar toch ook wel een beetje apart om zulke loftuitingen over jezelf te lezen. 

Man zag er maar vanaf om een bloemetje te halen want ik had al twee soorten te pakken. Een bosje tulpen op het salontafeltje (in mijn favoriete Ikea-vaas) en een bosje groen-paars-wit op de eettafel in een van de beste ruilwinkel aanwinsten. De vaas is roze, grijs, paars, wit en antraciet gestippeld en past bij veel kleuren bloemen. En bij de muur.

En nu ik het toch over ruilwinkel aanwinsten heb. Naast de glazen vaas staat een waxinelichthouder. Had het dingetje voor buiten gekocht maar de zomer in Zeeland was niet erg succesvol. Dus een tijd geleden heb ik het uit het koude schuurtje gehaald en binnen gezet. Samen met de zilverkleurige vaas op het tafeltje, paar waxinelichtjes erin en oh-gezellig-sfeer.. 

Nog meer sfeer werd mede mogelijk gemaakt door ruilwinkel en mama. Het was een tijdje sparen maar uiteindelijk had ik vier doddige kussenhoezen verzameld. In de wasmachine, bijpassende lapjes erbij en onder de naaimachine. En voila heb ik toch even kekke kussens op de bank!

zaterdag 18 februari 2012

Actie met de action


Een tijdje geleden liet ik weten dat ik op het feestje een aantal (knutsel)dingen heb gekregen. De cadeautjes en mijn voorraad heb ik nog verder aangevuld bij de Action. Patroonkarton, poezieplaatjes, lijm, taartonderleggertjes, tape, 3d-stickers, stempels.. Daarna nog een aantal spullen bij mama geleend en ik kon aan de slag. Zomaar even tussen de bedrijven door (als ik op de aardappels moet wachten of als ik 's avonds naar bed aan het gaan ben....).

Excuses voor wie-de-schoen-past, maar ik vond kaarten maken altijd een beetje duf of voor fanatiekelingen. En wat doe ik? Ik maak kaarten. Deze week fabriceerde ik mijn eerste 3d-kaart. Van Hello-kitty, dat dan wel. Maar ja, wat zou het. Ik maak mezelf blij en hopelijk kan ik andere mensen blij maken met een kaartje.
Alhoewel.. Inmiddels heb ik vernomen dat ik deze kaartjes naar bepaalde mensen (lees hier: mannen) niet moet sturen. Man lacht maar eens, mompelt dat hij niet van oubollig houdt maar dat het wel echt mijn stijl is op een Flow-manier. En daar doet hij me geen pijn mee. Naast winkelen bij de Action is het lezen van de Flow helemaal 'mijn ding..'.

(Voor degene die het nog niet weten. 'Dat is helemaal mijn ding' is een zin die ik niet graag uitspreek. Het roept ongeveer dezelfde gevoelens op als 'mijn hobby is..'. Vandaar dat het tussen '...' staat. Zoals je misschien gemerkt heb houdt ik wel van 'tussen aanhalingstekens'. En het liefst maak ik er dan 'het' gebaar bij. Dat is zo mijn ding.)

dinsdag 14 februari 2012

Geef mijn portie niet aan Fikkie

Al doende leert men, zeggen ze. En ik moet toegeven dat het waar is. Op de website van een bak&braadproduct bekeek ik diverse bakfilmpjes. Ik weet nu precies hoe een biefstukje mals op het bord beland, hoe je een kipfilet gaar maar niet gortdroog serveert en hoe je verse worst bakt. Kookt. En dan bakt. Ja, dáár had ik ook nog noooit van gehoord! Deze chefkok kookte de worst eerst totdat deze gaar is. De worst ziet er dan uit als een bleekschetig bbq-worstje die wel wat kleur kan gebruiken. Daarna wordt de worst pas gebakken.

Het had zo zijn voordelen. Om half 5 vanmiddag dacht ik aan het avondeten. Om 10 over half 5 lag er een diepgevroren verse worst op het aanrecht. En ook al was manlief dan pas om half 7 thuis, ontdooien gaat langzaam. Zo niet met deze methode, gelijk ontdooid die boel!
En ik moet toegeven dat de verse worst snel klaar was in de pan. Naar mijn idee een typisch geval van die-houden-we-erin.

De worst belandde uiteindelijk op het bord naast de zuurkool en aardappels. Het 'lievelingskostje' van man... Gelukkig gaat deze liefde wel door de maag als er ui, kerrie en sambal toegevoegd worden. Uitje bakken, kerrie naar liefde toevoegen en sambal als je daarvan houdt. Daarna zuurkool erop en 10 min. in de pan. Vooraf spoel ik de zuurkool altijd af, tegen de vitamine-regels maar anders belieft hij het helemaal niet..

Deel 2: pompons

Kun je lachen? Lach dan mee. Een tijd geleden zag ik een nieuwe manier van pompoms maken. Niet met een kartonnetje, houten malletje over Clover-apparaat. Gewoon met een vork. Kon het niet laten om deze manier uit te proberen. Mede door het succes (mama en tante: wat hebben we dan vroeger geprutst!) heb ik het proces vastgelegd. Dus hier voor jullie een pompom-tutorial op een vork. Mede mogelijk gemaakt door Ikea.
(Let wel: vork. Jullie zien hieronder drie verschillende gereedschappen waarvan een de juiste is. Nr. 1 is een spatel en dus geen vork. Nr. 2 is een vork met een oneven aantal tanden wat ook niet goed is. Nr. 3 is juist: een vork met een even aantal tanden. Waarom? Probeer het eens op de andere, dat deed ik ook...)

zaterdag 11 februari 2012

Geef mijn hoed terug!

Een Indiaas sprookje over een hoedenverkoper in het oerwoud. De kinderen vinden het een meesterlijk verhaal. De kar met hoeden valt om, alle hoeden vallen eruit. En de apen in het oerwoud pakken allemaal een hoed! Je begrijpt dat deze apen alles na-apen wat de hoedenverkoper doet: schreeuwen, stampvoeten, huilen en zijn hoed neergooien.
Als alle kinderen het verhaal kennen doen we het nog een keer maar dan in het echt! De kinderen zijn de apen met hun hoedjes-van-papier en apen de verkoper na. Om beurten mag iedereen de hoge, rode hoed op. We stampen, roepen om de hoeden en doen nog veel meer gekke dingen. Joef is blij als ze haar keel kan smeren met drinken en blij met de m&m's die zorgen voor volle monden (=rust)..


De pompom maakte ik vanochtend tussen de niesbuien door. Dit keer mezelf overtroffen door langer dan een uur (!) aan een fluffy-balletje te besteden. Toch denk ik dat ik net als schoonzus blij wordt van de pompom maker van Clover. Maar dan is natuurlijk wel het nostalgische gepeuter eraf.. Het is in ieder geval een lekker pluizige homp wol geworden waar ik wel om kan lachen. En ook al deed ik er een uur over, kon mij het schelen. Het was zo'n zaterdagochtend dat niets hoeft en alles mag.

maandag 6 februari 2012

Najaren


Feestgangers: mag ik jullie nogmaals bedanken? Nog steeds ben ik aan het nagenieten van het geslaagde feestje: een bloemetje op het dressoir, chocola in de la, tijdschriften vol ideeen, liters veel thee uit mijn nieuwe bekers, hyacintebollen in de meterkast en dan nog praktische presentjes die gelijk in gebruik zijn genomen. Ook de kaarten en tekeningen hangen nog steeds aan de kast zodat het nagenieten nog lang door kan gaan. Van het verjaardagsgeld heb ik alweer leuke dingetjes gekocht die ook alweer in gebruik zijn (hierover later meer).

Voor degene die nieuwsgierig zijn welke taarten ik geprobeerd / geserveerd heb: er was Oostenrijkse sachertorte (foto: taart met 25 erop), tarte tatin, mon-choutaart met kersen, cheesecake en aardbeien-slagroom-marsepein-cake-taart. Als iemand benieuwd is naar een recept laat het me weten!

zaterdag 4 februari 2012

donderdag 2 februari 2012

Waarde


Op naar de stad voor de minder leuke dingen die toch moeten gebeuren: bankzaken, boodschappen en ov-chip-gezeur. Op de fiets. En even voor de mensen die klachten hebben over het weer: het is droog, de zon schijnt en volgens vele generaties 'op kouwe kuj jeneihe kleje' (=op kou kun je jezelf kleden).

Om het beloningssysteem draaiende te houden beloof ik mezelf een bezoekje ruilwinkel. Maar de mevrouw bij de Etos is me voor 'Alstublieft, nog wat leuke spulletjes voor u!'. Een mini Elmex en een John Frieda sample. Komt dit doordat ik een schamele flacon Fa koop met 50% sticker, door de gescheurde naad van mijn tuniek/blouse of door mijn bonte verpakking tegen de kou.. Wat doet het er toe. Dankuwel mevrouw!

En leuke spullen vind ik in de ruilwinkel! Een pluche apenknuffel, een furrealfriend chimpansee (fantasieloos speelgoed overigens) en twee sprookjesboeken die ik op het azc ga gebruiken. Voor mezelf een ouderwets bord, een klosje metaaldraad en een set van 12 gebaksbordjes en serveerschaal met bloemetjes (zie foto hierboven).

Het plaatje is compleet als ik de poort dichtdoe. En weer open doe. Want precies in de voeg ligt een eurocent..!

Verduidelijking
Het lijkt alsof ons huis alleen maar voller en voller wordt. In tegendeel! De radiostilte op dit blog van vorige week heeft hiermee te maken. De papiercontainer is op 20cm na vol, er zijn al vier fietstassen met spullen afgevoerd naar de ruilwinkel, een aantal spullen heb ik kado gegeven, er staan spullen te koop en er staat nog een heel krat met spullen die ik ook weg ga geven. Ik had het snode plan om een bingo-avond te organiseren. Man is iets minder enthousiast.. (niet lachen!).