Pagina's

zaterdag 31 augustus 2013

Amerikaanse cheesecake voor Hollandse kaaskoppen

In het weekend hebben we graag 'een koekje bij de koffie'. Tijdens het boodschappen doen een bakje kwarktaart in de kar (wel magere kwark natuurlijk!), op zaterdagochtend de oven aan en dan genieten van de hele tour van het bakken. Een bijkomend voordeel van een warme oven rond etenstijd is dat je wat (gevulde) stokbroodjes kan afbakken. Schoonpapa en man mochten wel verwend worden tussen het behangen van het babykamertje. De lunch was goed te doen, het kamertje is echt mooi geworden en ook nog eens een prima taart: het weekend kan niet meer stuk!

Heel lang geleden maakte ik al eens een cheesecake, deze taart was dus niet nieuw maar niet minder spannend om te maken. De taart lijkt ook een klein beetje op de Weight Watchers taart van een tijd terug. Cheesecake wordt in veel recepten beschreven met vette roomkaas, suiker in de bodem of een berg chocolade. Daarom mixte ik weer eens wat recepten door elkaar en maakte er een half-verantwoorde versie van. 

Ingrediënten
250 gram biscuitjes 
(200 gram koek is ook voldoende!)
20 gram amandelmeel
(niet erg om weg te laten)
40 gram boter
500 gram kwark
3 eieren
1 zakje vanillesuiker
125 gram basterdsuiker 
sap van ongeveer 1 citroen

Koekbodem
Verwarm de oven op ongeveer 170 °C. Neem een springvorm en bedek de bodem met bakpapier. Weeg de boter af in een steelpannetje en laat het smelten op laag vuur. Verkruimel ondertussen de biscuitjes. Dit kan in een keukenmachine of zoals hier ouderwets met de hand. Ik doe de koekjes in een diepvrieszakje (stevig plastic zakje), leg dit tussen een handdoek en sla erop met het handvat van de messenslijper. Zelf had ik nog wat pure chocolade digestive koekjes en wat standaard biscuitjes die er nog lagen van voor de vakantie, ideaal om de restjes op te maken! Doe de gesmolten boter bij de koekkruimels. Verdeel het mengsel over de bodem van de springvorm en druk aan met de bolle kant van een lepel. Bak de bodem 10 - 15 minuten in de oven. 

Kwarkvulling
Snij een stukje van een citroen en wrijf hiermee een glazen kom in, neem af met een keukenpapiertje of schone theedoek (het stukje citroen doe je in je glas water als dorstlesser). Splits de eieren, het eiwit in de glazen kom en de eidooiers in een mixerkom. Klop de eiwitten stijf met de mixer. Mix nu de eidooiers met beide suikers, citroensap en kwark tot een glad mengsel. Spatel hier voorzichtig de eiwitten door. Schenk het kwarkmengsel in de springvorm. Bak de taart ongeveer 50 minuten op 180 - 200 °C. Dek voorzichtig af met aluminiumfolie wanneer de taart te donker wordt. De taart is goed wanneer het mengsel gestold is en wat stevig aanvoelt. Er zit zeker nog 'pudding'-beweging in de taart! Scheuren in de taart zijn normaal en geven het ook wat charme. Laat de taart eerst afkoelen in de oven of op een rooster en fris het daarna verder op in de koelkast. Je kunt de taart decoreren met fruit zoals zwarte- of rode bessen of aardbeien. Voor een frisse taart kun je de de taart bedekken met een laagje lemon curd, zoetekauwen druppelen pure chocolade over de taart. Zonder decoratie is de taart ook heerlijk fris, een prima stukje taart voor de zaterdagavond. Of de zondagochtend. Of allebei. Goed weekend allemaal!

vrijdag 30 augustus 2013

Snicker


Op het azc wordt ik door de kinderen bestookt met vragen. Grote mensen houden wijselijk hun mond en wegen ieder woord op een weegschaaltje maar de kinderen vragen maar raak. "Is het een jongen? Is het een meisje? Begint het met een ju (j van jongen) of met een um (m van meisje)? Wat is de naam van de baby? Mag ik het weten? Dan vertel je het alleen tegen mij, alstublieft!!". Dit gaat dus op ieder, voor de kinderen, geschikt moment door. Zelfs in de ruilwinkel is mijn mandje niet veilig voor een inspectie!

Soms komen de wat-wordt-het-vragen mijn oren uit maar meestal zijn de kinderen echt lief voor ons tweeën. Op een middag krijg ik heel wat aaien over mijn buik, oren ertegenaan die even luisteren of de baby huilt of een heel gesprek tegen mijn buik aan. Gisteren zei er een meisje: "Nee, de juf mag geen gitaar spelen dat doet zeer voor de baby.". Dus ik reageerde daarop dat de baby de muziek misschien wel heel mooi vind. Dat zag ik verkeerd, het was niet de muziek die zeer deed maar die houten gitaar tegen de baby aan! 

Afgelopen week gingen we verder aan het thema Mijn wereld, deze keer 'gewone' tekeningen met viltstift of potlood (en voor de peutertjes een kleurplaat). Er werden volop droomhuizen, hottels (hotels) en grote speeltuinen getekend. Na een half uur uiterste concentratie zag je de meest leuke dingen al tevoorschijn komen. Omdat sommige juffen zo enthousiast waren over sommige tekeningen vroeg een meisje of ik het kon kopiëren zodat alle juffen er een mee konden nemen. Ik vertelde dat dat kon maar dat de kopieën wel zwart-wit werden. Toen ze de tekening op het glasscherm legde vroeg ze heel bang of de kleuren dan niet weggingen? Geniale gedachtengang toch?

Een speciale tekening kwam van een meisje wat al enkele jaren op het azc woont. Ze dacht deze dag dat het een meisje wordt maar 100% zeker was ze niet dus heel klein werd er ook een 'jonge' getekend. Gistermiddag had ze een kleine verrassing voor me, een klein beeldje van een baby op een bedje. Lief hè? De vragende ogen heb ik overgeslagen, de weddenschappen om een snicker gaan gewoon door want de juf verteld echt helemaal niks.

donderdag 29 augustus 2013

Inzamelings verzameling




Heerlijk dat het buiten nog steeds zulk goed weer is. Vanmiddag heb ik hier echt even van genoten. Zomaar in de zon zitten komt hier zelden voor, zeker niet tijdens de zwangerschap, dus ik zat heerlijk in de schaduw met een nuttig karweitje. Van diverse planten heb ik de uitgebloeide bloemen, zaadlobben en complete bloemtakken eraf gehaald. Op de tuintafel heb ik al het zaad eruit gehaald en op deksels te drogen gelegd. Op deze manier liggen er nu vier soorten zaden te drogen: leeuwenbekjes, Zeeuws knopjes, lupines en bieslook. 

Bij de lupines was ik aan de late kant, veel van de bonen waren al opengebarsten en opgekruld. Bovendien verloor ik nog meer zaadjes na het oogsten. Ik had namelijk de complete takken gesnoeid en op tafel gelegd. Toen ik wat later even binnen was dacht ik te horen dat door de wind er een tak op de grond viel. Buiten was niks te zien. Even later aan de tuintafel kwam ik erachter wat het geluid geweest was. Door de volle zon op de zaadlobben barsten deze open en sprongen de zaadjes meters ver de lucht in, tegen de tuinstoelen aan en op de grond. Gelukkig heb ik nog aardig wat zaadjes kunnen redden en uit de overige lobben kunnen halen.

Het vlotst kreeg ik het zaad van het Zeeuws knopje. Al tijdens het afknippen van de takken vielen er tientallen zaadjes op de grond en het is dus ook niet vreemd te zeggen dat deze plant zich enorm goed verzaaid. Het bieslookzaad was nog een hele toer. De paarse bloemen drogen langzaam in tot droge buisjes vol met kleine zaadjes. Deze zaadjes laten niet echt fijn los van dit omhulsel. Dus zat ik als een oude boer het zaad te wannen en het zogenaamde kaf van het zaad te scheiden.. 
 

Jammer is dat ik ook zie hoe de tuin langzaam achteruit gaat. Niet alleen houdt de bloei van veel bloemen op maar ook kan ik niet 'even' een middag tuinieren. Zo staat er heel wat onkruid waar ik nog niet de puf of tijd voor heb gehad om te wieden. Vanavond kwam ik erachter dat dit onkruid misschien wel de minst grote zorg is, ik ontdekte beestjes. Heel veel beestjes. De slaapmutsjes zitten compleet onder de luizen dus deze gaan binnenkort rechtstreeks de container in. Gelukkig beviel dit eenjarige plantje me totaal niet, dat valt dan weer mee. Erachter staat of misschien moet ik zeggen stond een oranje lelie, hier nog in volle bloei. Knalrode kevertjes die zich verlekkert op de plant gestort hebben. Korte zoektocht op internet geeft aan dat het leliehaantjes zijn. En om het nieuws nog minder leuk te maken: ze zijn slecht te bestrijden. Jakkes zeg! 


Maar lieve mensen dit bericht ga ik natuurlijk niet afsluiten met trieste verhalen over vieze beestjes. Vanavond heb ik een begin gemaakt om de zaden op diverse manieren te verpakken zodat ik ze weg kan geven aan liefhebbers! Op Pinterest heb ik in genoeg inspiratie opgedaan om zaden op een leuke en goede manier te verpakken. Dus hopelijk binnenkort de opbrengst van de oogst in een nieuw jasje als give-away.

woensdag 28 augustus 2013

Wijze woorden


Het was een tijdje stil op het gebied van postcrossing. In de vakantie had ik weer genoeg tijd om passende kaarten voor onbekenden te zoeken dus pakte ik de draad weer op. Afgelopen weken ontving ik daardoor zelf ook wat kaarten uit Singapore, Rusland en Nieuw Zeeland. De meest interessante was degene uit Duitsland met een spreuk van Buddha erop. Zelf ben ik niet zo into the Oosterse leefwijze maar er moet gezegd worden dat Oosterse spreuken vaak simpel maar zo wijs zijn. Zo ook deze over de (beeld)spraak van een kaars. Dat wilde ik even met jullie delen vandaag!

donderdag 22 augustus 2013

De plank misslaan


Als ik vroeger van oma's schaaltje een koekje mocht pakken koos ik vaak een Zeeuwse speculaas. Joekels van goudgele koeken onder een laagje suiker gekocht bij de echte Zeeuwse bakker. Wanneer ik deze bakkersspecialiteit geproefd heb kan ik me niet meer herinneren. Vandaar dat ik wilde proberen om dit koekje te bakken. Ik maakte het deeg naar het recept op deze pagina, liet het deeg een nacht rusten en maakte vandaag zo'n twintig speculaasfiguren.

Hoe een mens de plank kan misslaan blijkt wel als ik de speculaasjes ga maken. De molens, boten en sneeuwpoppen komen redelijk vlot uit de vorm. De twee mensfiguren van de andere plank willen niet lukken. Het vrouwtje komt er door haar lange rokken nog enigszins onbeschadigd uit maar de mannetjes hebben het zwaar te verduren. Vandaar dat het een ware ziekenboeg wordt in de oven. Mannen met scheuren in het voorhoofd, ontbrekende ledematen en een figuur mist zijn complete romp. 

Qua kleur en smaak komen ze ook lang niet in de buurt van de echte koeken. Het goudgeel wat ik me voorgesteld heb veranderd in bijna normaal speculaas-bruin. Er zijn zoveel redenen te bedenken: er is lichtbruine basterdsuiker gebruikt (misschien is witte suiker beter), de koekjes zaten te lang in de oven of er is teveel kaneel in het deeg gegaan. Wie zal het zeggen. Het zal weer een tijdje duren voordat ik me aan speculaasjes waag ook al smaken ze prima bij een kop thee!

 

woensdag 21 augustus 2013

De naaimachine van zolder


Sinds lange tijd de naaimachine weer eens tevoorschijn gehaald. Het lijkt me geweldig om heel goed te kunnen naaien en zelf patronen te kunnen tekenen. Onvoorstelbaar wat je dan allemaal zelf kan maken, van kleding tot de inrichting van je huis. Maar met nog zoveel andere leuke dingen waar ik ooit wel eens goed in zou willen zijn schuift naaien naar onderen in de 'ik-wil-graag-lijst'. Toch ben ik best blij met dit simpele baby-projectje wat ik gisteren geprobeerd heb. Een babydoekje van stof, badstof en allerlei vrolijke lintjes. Dit is zelfs een makkie voor een beginnend naaister zoals ik ben. Dus voor degene die nog op zoek is naar een leuk babycadeau, wat stof heeft liggen en eventjes tijd heeft, deze knuffeldoekjes zijn snel gemaakt. Een goede tutorial vind je op het blog van MiekK. Zij heeft er nog een speenkoord en allerlei leuke applicaties aan toegevoegd. Na dit snelle en leuke resultaat denk ik dat er nog enkele doekjes volgen voor 'de onze'!
 

zaterdag 17 augustus 2013

Andere koek


Bananenbrood
  • 250 g tarwebloem
  • 2 tl bakpoeder
  • 1 tl gemalen kaneel
  • 100 g boter, op kamertemperatuur
  • 200 g witte basterdsuiker
  • 1 zakje vanillesuiker
  • 2 eieren
  • 1 bekertje crème fraîche (125 ml)
  • 300 g banaan, gepeld en fijngeprakt
1. Verwarm de oven voor op 180 ºC. Bekleed of beboter de bakvorm
2. Zeef in een grote kom de bloem met de bakpoeder, kaneel en een mespunt zout. 
3. Meng de boter, basterd- en vanillesuiker (in keukenmachine of met mixer) tot een bijna glad mengsel. Voeg 1 voor 1 de eieren en de crème fraîche toe. 
4. Schep door het bloemmengsel. Schep ook de banaan erdoor. 
5. Verdeel de mix over de cakevorm en bak in circa 1 uur goudbruin en gaar

 

Frambozenbrownies
  • 250 g boter
  • 250 g pure chocolade, in stukjes
  • 1 vanillestokje of een el vanille-essence 
  • 6 eieren
  • 200 g witte basterdsuiker
  • 200 g zelfrijzend bakmeel
  • 2 bakjes frambozen (a 125 g)
  • 100 g witte chocolade, in stukjes
1. Verwarm de oven voor op 170 ºC. 
2. Smelt au-bain-marie de boter en de pure chocolade
3. Doe het merg van het vanillestokje of de vanille-essence in een grote kom met de eieren. Klop in 3 minuten luchtig met een mixer en voeg in delen de suiker toe. Schep de gesmolten chocolade om en schenk al roerend bij het eimengsel. Zeef het meel erboven en schep er luchtig door. Meng 1 bakje frambozen en de helft van de witte chocolade voorzichtig door het beslag. Doe in de ovenschaal. 
4. Verdeel de rest van de frambozen en de rest van de witte chocolade erover en bak circa 30 minuten in het midden van de oven. Neem uit de oven en laat 2 uur afkoelen.

(beide recepten zijn van ah.nl)

vrijdag 16 augustus 2013

Oost - west


Na een rustige (Maria-hemelvaart) maar pittige (weinig geslapen) reis zijn we sinds gisteren weer in Nederland. Vanochtend konden we weer in ons eigen huis en dat was toch wel heel fijn! Net zoals bij terugkomst van de vorige ruil was het huis prima achtergelaten. Uitpakken van tassen was binnen korte tijd ook klaar. Het voordeel van een wasmachine op de vakantiebestemming, ideaal om na een vakantie maar met een klein was-tasje thuis te komen.

Het fijne van thuiskomen zijn toch wel de 'normale' zaken. De post bekijken en tussen alle reclamefolders wat tijdschriften, een kaart, het Ikea boek en een paar kadootjes vinden. Of fijn op de eigen eetkamerstoelen zitten en een kleurplaatje kleuren, gewoon omdat het kan. Man traint ondertussen zijn spieren door zijn kado´s op te halen. Twee auto-ladingen zijn uitgestald en een deel ligt te chillen op de loungebank.


Het avondeten klaarmaken in een vertrouwde keuken is ook wel prettig. Bovendien is het een maaltijd van verse bieten en aardappelen rechtstreeks uit papa's tuin, smakelijk kostje zo die 'krôten mi spek'. Na dit versterkertje haalt man zijn racefiets tevoorschijn voor een poetsbeurt en besluit ik dan alvast maar de vloer van de babykamer eruit te slopen.

Lekker dagje zo weer ´thuis best´, nu dit na-vakantie-gevoel vasthouden met nog een lang vakantieweekend in het vooruitzicht. Alhoewel, vakantie? Morgen weer druk aan de slag met allerlei dingen die hier te doen zijn! 

dinsdag 13 augustus 2013

Meer meer


Het huizenruilhuis bevind zich in de buurt van een van Frankrijks grootste natuurlijke meren: Lac du Grand Lieu. Al diverse keren waren we er langs gereden of hadden we slechts stukjes gezien. Vandaag zijn we helemaal rond het meer gereden en hebben we diverse (foto)stops gemaakt. In het dorpje Passay is een klein museumpje te vinden Maison du pecheur ofwel Huis van de vissers. We zagen er gekke beestjes die ons aanstaarden vanuit hun beetje zielige glazen huizen. Ook voerden we gezellig karpers van allerlei formaat die daar in de vijver zwommen. Als afsluiter beklommen we de uitkijktoren waardoor we zagen hoe groot het meer eigenlijk is. Niet normaal als je bedenkt dat het allemaal beschermd natuurgebied is waar enorme hoeveelheden (getoonde) waterdieren, planten en vogels leven. 

Ter compensatie van zoveel natuurgeweld toonden we onze beste kant, we reden rechtstreeks door naar de McDonalds. Vraag me niet waarom maar ik had opeens ongelofelijk de behoefte aan friet! Dit terwijl we vanmiddag een uitgebreide lunch aten met groentesoep en door man gebakken pannenkoeken waardoor we vanavond een makkelijke 'broodmaaltijd' op het menu hadden staan..



Op het einde van de reis hebben we een laatste korte stop gemaakt. Naast alle prachtige uitzichten die we vandaag gezien hebben was dit het mooiste. Een zonnetje dat al richting het westen gaat, een ijsvogel die overvliegt en een bever die even het riviertje oversteekt. En dat op een paar honderd meter van de doorgaande weg af!



zaterdag 10 augustus 2013

vrijdag 9 augustus 2013

Rustig aan..

'Nee, vandaag gaan we niks doen! Vandaag plannen we even een rustdag.' Ongelofelijk maar net zoals gisteren riepen we dit heel hard, terwijl we toen ook weer de hort op geweest zijn. Aangezien ik een tip van onze ruilvrouw kreeg, zij doet aan scrapbooking, voor een leuke hobbywinkel wilde ik daarheen. Onderweg een baguette gekocht voor een auto-picknick want ons eerste regenbuitje was een feit. Op een klein industrieterein vonden we de super leuke winkel Fee du Scrap. Het was dat ik manlief en mezelf zou teleurstellen om niks te kopen dus kocht ik een abc voor in de Sizzix, wat twine, twee paper pads en cijferstempels. Helemaal blij!

Daarna moest er nog een boodschap gehaald worden aangezien er wel gegeten moest worden (sperziebonen uit papa's tuin!). Dus wij naar E. Leclerc. Ik zei nog: 'Het is vast zo een supermarkt net als de super / hyper U.'. Mooi niet! Een winkel mensen, niet normaal! Een soort combinatie van een supermarkt, drogist, elektrowinkel, markt, tuincentrum en textielsuper. Alles in een winkel en met een enorm aanbod. Zo begin je al te zweten als je het aanbod deo's ziet en loopt het water je in de mond bij de hoeveelheid zoetigheid die de bakker klaargemaakt heeft. Wat spijtig maar ook gelukkig voor ons dat er niet zulke winkels in Nederland te vinden zijn! 

woensdag 7 augustus 2013

Vive la France!

Patisserie et Boulangerie - markt rond de kerk - Machecoul


 lunch aan de oceaan - Port du Collet, Les Moutiers-en-Retz

dinsdag 6 augustus 2013

Aan de Nantense grachten


Een kasteelgracht met wel hele opvallende zwemmers erin. We zagen het bij Château des ducs de Bretagne in Nantes. Na een hele luie ochtend en een late lunch zijn we richting deze stad gegaan. De toeristische routes bewandelen, af en toe een (baby)winkel in en foto's maken van mooie dingen. 


Vanuit de grachtentuin is het kasteel vanaf onderen te bewonderen. Voor iedereen die via een brug, de poort en een aantal trappen de kasteelmuren beklimt is er een ander uitzicht. Vanaf deze positie is het gluren naar beneden en alles vastleggen op camera. Al moeten we onszelf afvragen wie degene is die bekeken wordt en welke camera wat vastlegt..

Natuurlijk kon ook hier communicatie met de lokale bevolking niet worden vermeden, alles in vloeiend Frans natuurlijk.

maandag 5 augustus 2013

Arrivé!


Ons nieuwe huis voor de komende weken ligt in een prachtige omgeving. Een knus dorpje aan de rand van een natuurgebied waar weinig auto's komen en gaan, waar je duidelijk 'bonjour' moet roepen om de buren te bereiken en waar man zijn Frans oefent met de grazende achterburen.  


Op de eettafel stonden voor ons wat lokale producten klaar: snoepjes uit Nantes, koekjes van Lu / St. Michel, een potje ingemaakte perziken, een potje kweeperengelei en lokale wijn met sticker 'for dutch friends'. Ben benieuwd hoe onze Franse ruilers ons huis en omgeving beleven!