Pagina's

zaterdag 20 december 2014

50 jaar

 
Eindelijk een blogbericht met een hele dot creativiteit. De afgelopen tijd was ik druk bezig met werken en het voorbereiden van feestelijkheden. Afgelopen donderdag waren mijn ouders 50 jaar getrouwd! Een hele lange tijd alweer maar ze zijn niet voor niets zo lang al bij elkaar, mijn paps en mams zijn een heerlijk stel en ik hoop dat ze nog veel jaren hun trouwdag mogen vieren.

De eerste voorbereidingen begonnen met het maken van de uitnodiging, linksachter het waxinelichtje te zien. Natuurlijk wilden mijn ouders het graag zelfgemaakt hebben. Dus met craft-papier van Scrobby, doilies of taartonderzettertjes van de Sligro en een stukje jute touw van de bouwmarkt is het uiteindelijk gemaakt. Het idee komt zoals gewoonlijk van Pinterest. Een smal kaartje met de namen en 50 jaar erop geprint, aan de binnenzijde staat de uitnodigingstekst.

50 jaar betekent een zogezegd gouden huwelijk. En dankzij de kerst-gekte in Nederland vond ik prachtig gouden-glitter inpakpapier bij de Xenos. Dit gebruikte ik voor allerlei zaken zoals de uitgeponste 50 op het bedankzakje, geponst met de Lawn Fawn Die Quinn's 123s. De zakjes van Kimya verpakkingen gingen door de printer. Tip: eerst even de bodem vastplakken met fotolijm zodat het niet gaat frommelen in de printer..! -oops- Al doende leert men.. Natuurlijk ook hier een doily erop met een knijpertje die ervoor zorgt dat de snoepjes een klein poosje in het zakje blijven.

De waxinelichtjes heb ik gemaakt met jute, 'diamantjeslintje' van de action, geponste gouden hartjes en op de doily printte ik de trouwfoto van toen. Op een papier de foto (in rondjesvorm) printen, de doily precies erop vastleggen met wat fotolijm, laten drogen en printen maar weer. Dus met een beetje geduld heb je dan echt een leuk persoonlijk lichtje.

Het gouden papier verwerkte ik ook in de gefeliciteerd-kaart. De cijfers ponste ik in zwart en wit en plakte ik op elkaar, zo lijkt het net alsof je een soort schaduw achter de cijfers hebt. Het is een heel simpel idee met het hart wat uit het papier lijkt te komen maar zo leuk. Wat dat betreft heb ik weer veel te danken aan Pinterest!
 
Mijn nicht van crea-roosje was er ook bij, ze nam prachtig zelfgemaakte cadeaus mee en zorgde ervoor dat het bruidspaar compleet was met corsages. Zodra ze een blogbericht hierover heeft gemaakt plaats ik hier de link erbij! Ze vind het leuk als jullie haar blog ook bezoeken en / of volgen dus we maken een beetje 'reclame' voor elkaar hè?
 
 

zaterdag 29 november 2014

Bezoek


Pepernoten, thee en knuffels: de decembermaand zit er vol mee. Deze knuffel is na het theedrinken afgemaakt. Inmiddels zijn er drie knuffels gemaakt door dochters en wat hulp van mama's. Ook zijn er twee kussens gemaakt want 'daar kun je ook mee knuffelen toch?'. Nog twee knuffels die een klein beetje aandacht en garen nodig hebben voordat ze ook kunnen stralen.
 
Vanmiddag met enkele kids naar de Gamma geweest om hout, scharnieren en schroeven. Als de handige papa's samen met hun slimme zonen volgende week hun krachten bundelen kan er zomaar opeens een poppenkast staan! Onze 14-jarige verhalenschrijfster is inmiddels druk bezig met het bedenken van allerlei verhalen, we hebben al heel wat scenario’s voorbij horen komen.. Dus hopelijk binnen enkele weken onze eerste try-out voorstelling van het knuffel-theater!

vrijdag 28 november 2014

Baby boy


Er is een jongetje geboren! In onze omgeving lijkt er een heuse boy-boom aan de gang, overal jongetjes. Dus blijf ik vrolijk doorgaan met het maken van jongetjeskaartjes, niks leukers dan baby-kaartjes vind ik zelf. Het gezin waar ik vaak kom op het azc heeft een zoontje en broertje erbij. Pap, mam en de twee zussen zijn zo trots. Gelukkig is alles goed gegaan en zijn ze terug uit het ziekenhuis. Vanmiddag tijdens het boodschappen doen kwam ik de papa tegen met hele (kleine) glimmende ogen, beetje weinig slaap maar voor de rest was alles goed. Morgenmiddag eerst op kraambezoek om het kleintje te bewonderen!

zaterdag 22 november 2014

Krijgen is leuk..


..geven nog leuker! Dat moet degene die de reclame sorteert en uitdeelt ook gedacht hebben. Redelijk vrijpostig (woordspeling, zien jullie het?) om op deze manier je mening op te dringen maar ach ik kan het nog wel hebben op deze zaterdagmiddag. Je zou het een drukke en enerverende week kunnen noemen met een heleboel uitschieters, zowel negatief als positief. Dus als jullie het me niet kwalijk nemen ga ik nog ever verder met het laatste restje energie. Voor iedereen met dezelfde 'prettig weekend'-perikelen zit: succes!

donderdag 13 november 2014

Roze najaar


Hier kleurt de herfst niet oranje of bruin maar zijn we in roze en mintgroen aan het najaren. De slingers hangen er zo gezellig bij dat ze nog heel even mogen blijven. Hierboven de slinger die ik voor haar feestje maakte, de zoveelste Pinterest vondst. Heel eenvoudig foto's uitvergroten tot ongeveer dezelfde grootte, printen in grijstinten, uitknippen en pimpen. Voor de stevigheid en om ze voor hopelijk nog meer verjaardagen te kunnen gebruiken plakte ik ze op kaartkarton. Op de kreadoe waar ik afgelopen zaterdag heen was met schoonmams, schoonzus en nichtje kocht ik de knalroze en mintgroene papier pompons. Met wat roze crêpepapier maakte ik er nog twee bij. Heerlijk toch? De kamer fleurt er helemaal van op. Ik ben begin december jarig, zou ik het kunnen laten hangen..?

woensdag 12 november 2014

11 11 14


1 jaar! Gisteren een klein feestje voor het kind wat 'groot' wordt. Papa maakte een boog voor haar stoel, mama maakte een fotoslinger en oma maakte een verantwoorde banaan-braam kwarktaart waarvan ze kon mee-eten. Ze werd door iedereen geknuffeld, haar paar maanden jongere vriendje kwam op het feestje en ze kon spelen met al haar nieuwe cadeaus. Ze kreeg zelfs een hond voor haar verjaardag uit Rotterdam. Ook kwam van alle kanten post, zo maakte mijn vriendin echt zo een mooie kaart. Je kunt het zien op Journaal Rozendaal. Een geslaagde verjaardag kun je wel zeggen!  

(Het wordt alleen maar drukker de komende tijd dus ik ben bang dat de blogfrequentie niet omhoog gaat, sorry daarvoor..!)

dinsdag 4 november 2014

Ieja deja -poef-


Denk maar zo: als het hier heel stil is gebeurd er 'daar' vast een hele hoop. Thuis gaan de dagen enorm hard nu er op kindlief een turboknop zit. Turbo richting de vensterbank, turbo richting de openstaande gangdeur, turbosnel de trap op -schrik!-. Het werk wisselt elkaar ook snel af tussen azc en kookworkshop. En als je dan ook het huishouden nog wat bijhoudt, wat meer aandacht geeft aan het eten (per week 2 dagen vega, liefst 1x vis en maximaal 1x iets met/uit een pakje) en natuurlijk je sociale leven wat ruimte geeft dan blijft er qua blogtijd weinig over..


Dan hadden we nog de buy-nothing-new maand, er is flink wat de deur uit gegaan deze maand, heerlijk! Zelfs afgelopen week ben ik nog met drie grote tassen richting de ruilwinkel gegaan en voorlopig blijf ik nog wel even doorgaan met opruimen, hergebruiken en weggeven. Steeds meer kom ik erachter dat je heus niet alles nodig hebt of hoeft te bewaren voor 'ooit'. Zo heb ik bijvoorbeeld ook wel 3 kratten oud-papier verzameld met van alles en nog wat. Het belangrijkste van het hele gebeuren was nog wel het makkelijkst: een hele maand niks kopen. Het is fijn om er niet over na te hoeven denken wat je nog 'moet' kopen en je houdt winkeltijd over voor andere zaken.

Dus 'Ja, meneer ik ben er nog' gaat wel degelijk op! En om het aan jullie te laten zien dat er wel wat gebeurd de foto's van de cake van vanavond als bewijs. De zoete schaal is meegegaan naar de vrouwenvereniging. Hopelijk kan ik morgen wat foto's maken van mijn creatie want met mijn nicht van crea-roosje en haar dochter gingen we bloemschikken! Erg gezellig en thuis kunnen we er ook nog een poos van genieten.  

vrijdag 24 oktober 2014

Zes beren en een jurk of nee toch een rok


Herkennen jullie de beer van vorige keer? Vorige week donderdagmiddag gaat het meisje naar huis met vier gevulde poten en de andere geknipte delen van een beer. Maandag kom ik haar in de ruilwinkel tegen en een van de eerste dingen die ze zegt is: "Mijn beer is al af! En ik heb een dingetje voor de baby in gemaakt in zijn buik dat hij muziek gaat maken. Ik vind leuk dat ik nu beetje kan naaien enzo." Ze straalt helemaal en jullie kunnen je vast voorstellen hoe blij ik ben dit te horen!

Afgelopen dinsdagavond zijn we met een groepje van zes meiden (méér dan genoeg!), twee naaimachines en een collega met haar handige mama begonnen aan het project. De meiden zijn zo enthousiast dat ze willen beginnen zonder ontwerp en zonder stof. Gelukkig is er inspiratie genoeg en in mum van tijd verschijnen de meest lieve fantasiebeestjes op het papier. Tijdens de avond komen er steeds meer aanpassingen aan het werk. Het moet sokken aan, de ogen worden knopen in tegengestelde kleuren en er moeten delen los hangen aan touwtjes. De beer die al 'af' is krijgt een nieuwe garderobe aangemeten. En over garderobe gesproken, een stof spreekt zo tot de verbeelding dat het oudste meisje van 14 hier 'echt een jurk nee een rok' van moet maken. Tja, we gaan er helemaal in mee, het kan niet gekker vanavond.

Het project is opgezet als ouder-kind project, om zowel kinderen als ouders bij het werk van de Vrolijkheid te betrekken. Het lastige is dat de mama's een beetje wit worden als ze de fantasierijke tekeningen van de kinderen zien. Hoe moeten we dit omzetten naar een knuffel? Kinderen daarentegen zijn zo heerlijk, die beginnen gewoon. En is het fout dan begin je toch gewoon opnieuw? Of je bedenkt een oplossing die het beestje gewoon nog leuker maakt? Dus in dit geval zorgen we ervoor dat de kinderen het goede voorbeeld geven. En hopelijk is het dan: goed voorbeeld doet goed volgen!

 

zaterdag 18 oktober 2014

Beer


Nieuwe projecten in wording, die zijn het mooist. En zoals alle begin is het moeilijk.. Maar als je dan een meisje van 13 jaar enthousiast kan maken, geweldig. Binnenkort meer over dit heerlijke werk!

zaterdag 11 oktober 2014

dinsdag 7 oktober 2014

De aap uit de mouw

 
De 7e dag alweer van de Buy Nothing New maand. Vooralsnog gaat het goed maar dat heeft een aantal oorzaken. Voor Noa heb ik een uitzondering gemaakt. Ik kan diverse smoezen vertellen als 'ik kan (nog) geen kleding naaien' of 'het aanbod in 2e hands vind ik niks' of 'voor ons eerste kindje is shoppen nog veel te leuk'. Maar ik heb besloten dat het voornamelijk om mijn zooi en mijn aankopen gaat die aangepakt moeten worden. En dat lukt aardig aangezien ik sinds zaterdag flinke griep heb.. Dus ik doe alleen de noodzakelijke dingen en blijf lekker binnen (vooral als het zo flink regent en waait!).

Dat er wel schot in de zaak komt merk ik wel. Het is net even die stok achter de deur om eens flink op te ruimen. Ook de wekelijkse mail met tips volgde ik op. Zo droeg ik kleding die ik wekenlang niet gedragen had en plande ik iedere dag een opruimmoment. Vorige week was dit mijn overzichtje na iedere dag minimaal 10 minuten opruimen:
- 26 kledingstukken van mezelf richting hergebruik
- 8 kledingstukken van man richting hergebruik
- 6 spullen naar ruilwinkel
- €50,- opbrengst aan verkochte spullen via marktplaats

De aankopen die ik deed waren 2 spullen bij Goed en gebruikt en 8 boeken bij de ruilwinkel om de rest van de familie goedgezind te houden met het plan. Een mouwplankje stond al heel lang op mijn verlanglijstje, de kleding van mevrouw is zo klein en priegelig dat dit echt een uitkomst is. Dus voor €1 kocht ik het plankje, deed wat extra fyberfill erop en naaide een nieuw hoesje. En het is me gelukt! Dus als ik me de komende dagen verveel (waar ik eigenlijk absoluut niet bang voor ben) kan ik alles wat los en vast zit gaan strijken..

maandag 6 oktober 2014

dinsdag 30 september 2014

Hollands welvaren


Opruimen of verzamelen, het lijkt hier in huis wel een constante strijd. De dingen gaan mondjesmaat het huis uit maar de ingang naar binnen staat wagenwijd open voor nieuwe nieuwe en oude nieuwe spullen. Iets moet er veranderen maar wat?

Het begint al bij de dagelijkse boodschappen. Diep vanbinnen juich ik als er een pak met reclamefolders op de mat valt, kop thee erbij en doorspitten die hap. Eerst een grove selectie maken door de rare folders met meubels, keukens of schoenen aan de kant te gooien. Andere lees ik door terwijl ik de leukste folders (bijvoorbeeld Hema, Xenos, Kruidvat) als laatste bewaar. Resultaat is wel dat ik met stelligheid durf te beweren dat voor ruim 50% van de aankopen hier in huis niet het volle pond is betaald, ben je mal. Gisteren was helemaal een topdag, een envelop met coupons! Blij als een kind word ik van coupons, zo 'kocht' ik gisteren en vandaag voor 0,69 cent zeven A-merk artikelen zoals dure shampoo en wasmiddel-tabs ter waarde van ruim €23. Joehoe!

De ergste binnenkomers zijn toch van kringloop en ruilwinkel. Het gebeurd zelden dat ik met lege handen, lees beter met lege fietstassen, thuiskom. Er is altijd wel iets wat ik kan gebruiken.. Zo ook vandaag kwam ik thuis met een mouwplankje voor €1, dat heb ik serieus nodig om die kleine mini-kleertjes te strijken! Of die handpoppen die ik nodig heb voor het nieuwe project op het azc. Of het geborduurde melkmeisje. Of die kindercd's met kinderliedjes die ik nu al niet meer kan aanhoren. Ik ben hard aan het nadenken of er spullen zijn die ook weer terug kunnen. Laat me nog heel even daarover nadenken..

Een ramp ben ik dan weer wel in het kopen van schoenen (vandaar mijn afgrijzen voor schoenenfoldertjes) of andere grote inkopen. Hoezee voor mijn man die me afgelopen week nagenoeg dwong om een in mijn ogen veel te dure winterjas aan te schaffen (ja, wel met 20% korting). Het voordeel van mijn zwangere en ontzwangerende lijf van vorig jaar winter was dat ik het grootste gedeelte van mijn kleding niet gedragen heb. Hopelijk herontdek ik een heleboel spullen in mijn garderobe.

Hoe fijn is het dan ook dat ik me heb ingeschreven om mee te doen met de Buy Nothing New maand in oktober. Dus vanaf morgen koop ik geen nieuwe spullen meer uitgezonderd levensmiddelen en drogisterij artikelen. Ik blij met 1) mijn nieuwe jas, 2) het excuus om nog lang niet na te denken over nieuwe schoenen en 3) permissie allerlei kringlopen, ruilwinkels en andere fenomenen te omarmen! Of eh.. was het juist de bedoeling om het wat rustiger aan te doen en meer op te ruimen?

zaterdag 27 september 2014

Ochtend

 
 

Voor degene die zich door de warrige kluwen van de zaterdagochtend heen worstelt: goedemorgen!

vrijdag 26 september 2014

Bruna-tweeling


Herfstweer, druktes, slechte weerstand en dus half ziekjes. Dan is er maar een remedie om jezelf binnen een half uurtje een oppepper te geven: snelle, lieve kaartjes maken. Dit keer gelijk in tweevoud om de voorraad wat op te krikken. Om daarna weer vrolijk verder te gaan met datgene wat er moet gebeuren!

woensdag 24 september 2014

Plan 7 x 7 deel I

Herinneren jullie de pay-it-forward actie nog? Ik had een kleinigheidje ontvangen en moest op mijn beurt weer zoiets dergelijks doorgeven aan vijf andere mensen. Als jullie goed geteld hebben zijn er 3 pifs geweest. De verborgen nr. 4 was de koekenpan die ik achtergelaten heb in ons huizenruilhuis die je hier op de foto ziet. Over nummer 5 heb ik lang nagedacht. Ik heb besloten dit om te zetten naar iets veel breders dan alleen een kleinigheidje of iets te doen.

Het nieuwe plan is om de standaard pay-it-forward om te gooien in een 7x7. Ik wil zeven maal zeven dezelfde dingen weggeven, doen of juist laten die fijn zijn voor de wereld om me heen. Zeven is een mooi aantal, een oneven getal (vind ik fijn) en het getal komt in veel zaken terug zoals in het aantal dagen van de week. Met de weekdagen zou ik graag ook nog eens een 7x7 uitdaging aan willen gaan. Het eerste deel is in ieder geval al bedacht, gemaakt en in uitvoering.
 
 

Deel I van plan 7x7 is er een naar pay-it-forward nummer 2. De komende drie weken heb ik tijdens de zogenaamde goede doelen weken bij Tupperware zeven kookworkshops op de planning staan. Iedere avond wil ik iemand blij maken met een gepimpt boekje met een reden of een kans die ik die avond ter plekke verzin. Inmiddels zijn er al twee uitgedeeld en ben ik blij met de reacties die ik krijg. Deel I bevalt me prima, op naar de andere zes delen van het 7x7 plan.

dinsdag 23 september 2014

maandag 22 september 2014

Shirt voor het mannetje


Vrienden van ons hebben alweer heel wat weekjes geleden een zoon gekregen: Luuk. Vrijwel gelijk na de geboorte heb ik een romper bedrukt met transferpapier, een Lucky Luke figuur met daaronder Lucky Luuk (waarvan ik dom genoeg geen foto maakte..). Toch wilde ik ook voor deze kleine man graag iets maken met flockfolie. Afgelopen keer gebruikte ik hiervoor het geboortekaartje als inspiratie. Dit geboortekaartje met olifant is weer een dankbaar inspiratieplaatje. De olifant is een kopie van het kaartje maar door de effen kleur oogt het totaal anders. Luuk moet nog even een klein beetje groeien zodat hij straks zijn shirt kan dragen!

woensdag 10 september 2014

Jubelleum



Even gedachten verzetten en een kwartiertje vrij maken voor een kaartje. Soms is het fijn om een 'verplicht' een kaartje te 'moeten' maken. Gemaakt met spulletjes die vooraan lagen. Over een tijdje weer een jubileum in het zicht, hoera voor de kaartjes waar je tijd voor moet maken! 

vrijdag 5 september 2014

Pleister


Vandaag en gisteren even rust, ik vind het erg lastig om ervan te genieten. De oorzaak zit hem in het fenomeen 'geld'. Het liefst ben ik hiervan niet in de ban maar als je om je heen kijkt lijkt alles hier om te draaien. Dus gisteren op een echt vrije dag verspild door negatieve energie. Hier het hoe en waarom. 

Spontaan gaan een vriendin en ik beiden met onze baby's naar de stad wandelen. In een winkel zetten we de wagens wat aan de kant en duiken in de leuke shirtjes voor het kroost. Terwijl ik de juiste maat zoek zie ik in mijn ooghoek een vrouw naast de wagen van Noa in een schap kijken. Terwijl ze dat doet gaat haar hand naar mijn tas die in de kinderwagenbak ligt. Ik storm op de vrouw af met een keiharde brul: "Zeg, wil je wel eens uit mijn tas blijven!". Op het moment dat de vrouw "Sorry? Sorry..?!" zegt ga ik aan mezelf twijfelen. Zag ik het goed? Vol adrenaline zet ik de wagen dichterbij en ga verder met winkelen. De vrouwen, ze hoorden dus toch bij elkaar ook al schijnt het van niet, blijven heel even hangen en zetten het daarna op een lopen. 

Terwijl ik het verhaal tegen mijn vriendin vertel komt er een winkelmedewerkster al pratend in haar microfoontje langslopen. Ik ren achter haar aan omdat ik het gesprek opvang, een omschrijving van de vrouwen die de winkel inmiddels uitlopen. Haar laten weten dat ik haar naar mijn tas zag graaien maar niks kwijt ben. We moeten even in de winkel blijven, ze noteert mijn gegevens voor de politie en we kletsen nog wat voordat we verder winkelen. Toch is het een heel vervelend gevoel, bah. Wat ik wel weet is dat ik volgende keer mijn tas en kinderwagenbak wel dicht zal doen.. 

Dus het enige waar ik nu inmiddels al twee dagen veel aan denk is dus geld. Hoe ver ga je hiervoor? Wanneer is het genoeg? Wat is genoeg en wat is veel? Kan ik tevreden zijn met wat ik heb of wil ik meer? Wanneer is je eigen behoefte aan geld zo groot dat je andermans spullen neemt?

Het bloemetje van de foto is dan weer het voorbeeld van iets waar ik me altijd aan vasthoudt: het komt goed. Door een fout van een webwinkel was een dubbele betaling nodig maar hierna bleef het stil, ook na de belofte van "Je moet ons vertrouwen dat we het andere bedrag terug zullen storten.". Na een maand wachten, tientallen telefoontjes, heel veel negativiteit eindelijk een medewerker die er volledig voor ging. Het bedrag is teruggestort op de rekening en gistermiddag werd een prachtige bos bloemen bezorgd. Op zijn tijd komt het allemaal goed, op welke manier dan ook. 

vrijdag 29 augustus 2014

donderdag 28 augustus 2014

trein - Tilburg - trein




Een dagkaart van de trein bijna 'over de datum' dus op het nippertje nog een dagje weggeweest. Eindstation Tilburg voor een bezoek aan het Textielmuseum en museum De Pont. Even mijn gedachten weer laten gaan over (oude) ambachten en (moderne) kunst. Het is fijn om zo te kunnen ronddwalen door de zalen, te kunnen genieten van interessante objecten of juist te gruwelen bij ander werk. Wat zaken scherp stellen en wat reflecteren, ik hou er wel van. 

De treinreis blijft natuurlijk ook een ervaring an sich. Ik heb me sowieso vermaakt met het lezen van de Flow maar ook het 'lezen' van alle verhalen om me heen vind ik prachtig. Op station Goes loopt een wat oudere dame rond die een ronddwarrelend zakdoekje in de vuilnisbak gooit en pratend tegen wie haar ook maar horen wil: "Ik hou niet van rommel. Dan ga ik wel in Napels wonen. Lekker warm." De vrolijke conducteur neemt de NS-irritatie gelijk weg (ja, ik had weer eens vertraging op beide trajecten). Hij controleert de ov-chipkaart van een student: "Wist je dat je in kan checken met deze dingen, een sensationele beleving. Je gaat langs een poortje, het zegt blieb en een goede reis!"