In het ouderlijk huis is de voorjaarsschoonmaakkoorts losgebarsten. Daarom reed ik vanochtend naar het azc met een koffer vol kaarten, karton en ander papiergoed zodat de bovenverdieping daar ook weer 1 cm omhoog gekomen is. In werkelijkheid waren het vijf kleine doosjes, het kan maar opgeruimd zijn. Op het azc zijn er altijd genoeg helpende handen die zich aanbieden om te tillen. Zo wordt ik in de kleine computerruimte (waar de kasten staan) zwaaiend begroet door een Tibetaanse man en zijn taaldocent "Goedemorregeeen". Als ik daarna met twee doosjes de ruimte opnieuw binnenloop is het: "Ik, helphelp?". Je kan er om lachen maar het was een erg aardig en goed bedoelt.
Afrikaanse spaghetti met Engelse thee
Tijdens een gesprekje met een jongen van het azc kwam ik erachter dat hij Voices spaarde. Dit zijn een soort munten of flippos die je krijgt bij Kruidvat. Hij had er al wel 35 gespaard (zusje in de luiers dan gaat 't sneller denk ik). Dus ik vertelde dat ik er ook nog wel vijf thuis had liggen. Dat werd gelijk tegengesproken want volgens hem zaten er drie in een pakje dus dan moesten het er wel zes zijn. Daarom heb ik vandaag het envelopje met munten 'even' bij zijn moeder bezorgd.
Mijn Frans is niet bijzonder goed maar toch kan ik altijd wel redelijk praten met de Afrikaanse vrouwen in dit huis en ik word er altijd hartelijk ontvangen. De deur wordt opengedaan door het kleine broertje die bijna naar school mag. Hij vertelt dat er een baby in hun appartement is geboren en of ik even wil kijken. Ofwel: "Baby, you look? Jij kijken?". Aan zijn hand neemt hij me mee naar een andere slaapkamer waar in een ledikantje een minuscuul baby'tje ligt. Slechts une semaine (week) oud en wat een dotje! Na het korte babybezoek krijg ik thee en ga ik bij de andere vrouwen zitten. Een vrouw eet spaghetti en vraagt of ik wil proeven. Vork nummer twee wordt uit de keuken gehaald en we prikken gezellig van het bord spaghetti.
De verloskundige, die beter Frans kan dan ik, komt binnen en stelt zich voor. Moeders staat nog onder de douche dus het is nog even bijkletsen. Kleine broer roffelt ondertussen ongeduldig op de deur want, zo blijkt als ik de deur open doe, hij staat met zijn twee achterwielen van de rolschaatsen in zijn handen. Juf maakt het zo goed als mogelijk weer vast en het kan weer schaatsen. Inmiddels is er ook een zuster gearriveerd, de babymoeder is vanonder de douche zodat het gezelschap naar de slaapkamer vertrekt. Het kleine zusje wordt uit de luiers gehaald en in bad gezet. Ondertussen wordt vork nummer drie uit de keuken gehaald voor de andere vrouw die ten slotte ook een vorkje mee prikt.
Heel veel minuten later stap ik weer naar buiten het lentezonnetje in. Kleine broer, inmiddels zonder rolschaatsen, scharrelt wat op het centrum en 'praat' met de mensen die hij tegenkomt. Dat was weer een gezellig ochtendje gevuld met Afrikaanse spaghetti, vrouwenpraat en een stoomcursus Frans-Nederlands. (foto's worden u aangeboden door kleine broer)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten