Op het azc wordt ik door de kinderen bestookt met vragen. Grote mensen houden wijselijk hun mond en wegen ieder woord op een weegschaaltje maar de kinderen vragen maar raak. "Is het een jongen? Is het een meisje? Begint het met een ju (j van jongen) of met een um (m van meisje)? Wat is de naam van de baby? Mag ik het weten? Dan vertel je het alleen tegen mij, alstublieft!!". Dit gaat dus op ieder, voor de kinderen, geschikt moment door. Zelfs in de ruilwinkel is mijn mandje niet veilig voor een inspectie!
Soms komen de wat-wordt-het-vragen mijn oren uit maar meestal zijn de kinderen echt lief voor ons tweeën. Op een middag krijg ik heel wat aaien over mijn buik, oren ertegenaan die even luisteren of de baby huilt of een heel gesprek tegen mijn buik aan. Gisteren zei er een meisje: "Nee, de juf mag geen gitaar spelen dat doet zeer voor de baby.". Dus ik reageerde daarop dat de baby de muziek misschien wel heel mooi vind. Dat zag ik verkeerd, het was niet de muziek die zeer deed maar die houten gitaar tegen de baby aan!
Afgelopen week gingen we verder aan het thema Mijn wereld, deze keer 'gewone' tekeningen met viltstift of potlood (en voor de peutertjes een kleurplaat). Er werden volop droomhuizen, hottels (hotels) en grote speeltuinen getekend. Na een half uur uiterste concentratie zag je de meest leuke dingen al tevoorschijn komen. Omdat sommige juffen zo enthousiast waren over sommige tekeningen vroeg een meisje of ik het kon kopiëren zodat alle juffen er een mee konden nemen. Ik vertelde dat dat kon maar dat de kopieën wel zwart-wit werden. Toen ze de tekening op het glasscherm legde vroeg ze heel bang of de kleuren dan niet weggingen? Geniale gedachtengang toch?
Een speciale tekening kwam van een meisje wat al enkele jaren op het azc woont. Ze dacht deze dag dat het een meisje wordt maar 100% zeker was ze niet dus heel klein werd er ook een 'jonge' getekend. Gistermiddag had ze een kleine verrassing voor me, een klein beeldje van een baby op een bedje. Lief hè? De vragende ogen heb ik overgeslagen, de weddenschappen om een snicker gaan gewoon door want de juf verteld echt helemaal niks.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten