Pas uit, kijk op!

Oops

De meeste ongelukjes schijnen te gebeuren met een keukentrapje. Dat weet ik inmiddels, het zit namelijk zo. De buurvrouw heeft in haar voortuin een grote boom staan. Heb ik geen probleem mee want het is een mooie boom. Het enige nadeel, zoals bij veel bomen, verliest het blaadjes, zaadjes en takken. Dit in combinatie met regen, zand en wind zorgt ervoor dat het voorraam soms niet om aan te zien is. Er doorheen zien lukt nog redelijk. Tot gisteren. Ik was het zo verschrikkelijk beu dat ik vlak voor het avondeten nog als een malle begon te huishouderen.

Emmer met lekker sop, trap gehaald en daar ga ik. Eerst de bovenkant sponzen, onderkant een beetje, het trapje verschuiven. --En op dit moment gaat het mis-- Want op het trapje stond de emmer met sop. Dus met een prachtig boogje gutst het water over mijn jurkje, legging en in mijn laarzen. Daar sta je dan. Ik heb twee keuzes: nijdig worden, opgeven en naar binnen gaan of doorwerken. Ik lach een beetje in mezelf (als ik hardop lach denken ze dat ik helemaal niet goed wijs ben), wring mijn jurk uit en ga vrolijk verder. Is dat raam toch mooi schoon!

Mmmsjoco

Om de hardwerkende spirit in leven te houden doe ik 's avonds een nieuw project. Afgelopen week kon ik het weer niet laten om te winkelen bij de Action. Bij de bakproducten vond ik siliconen mallen voor chocolaatjes. Wil het geval dat ik zowel een zwak heb voor bakartikelen en voor chocola. Dus gisteren een paar repen chocola gekocht zodat ik op ieder moment aan de klus kon beginnen. 

De chocola hamer ik met een zwaar mesheft helemaal aan stukken. Voor degene die mijn voorbeeld willen volgen: doe dit met de chocoladewikkel er nog omheen dat is handig. Daarna stort ik het in twee schaaltjes, een voor puur en een voor melk. Op de gebruiksaanwijzing lees ik moeilijke dingen over termometers. Dat sla ik over en los dit op door de magnetron op het laagste vermogen te zetten. Liever iets langer wachten totdat ik vind dat het gesmolten is dan moeilijke dingen erbij halen. Zodra het gesmolten is doe ik het met een lepeltje in de mal. Even wachten totdat het een klein beetje gestolt is zodat ik de overtollige chocola kan eraf kan spatelen. Hierna twintig minuten geduld zodat ze op kunnen stijven in de koelkast. Zie op de foto het resultaat. Zelf heb ik heel verstandig de warme chocola uit de schaaltjes gedeeld met man en de gemaakte chocolaatjes kado gegeven.

Strijkvrij
Hierna volgt het inmiddels zoveelste pinterest idee. Voor mijn moeder en tante zoek ik nog al eens naar ideeën van kaarten om na te maken. Dit keer kwam ik wel een heel grappig kaartje tegen en ik wilde het gelijk nadoen. Het kaartje is heel simpel te maken met welbekende strijkkralen.
Het kadootje bestaat uit 16 kraaltjes voor het kadopapier en 12 kraaltjes voor het kadolint. Zelf heb ik de kraaltjes niet gestreken omdat ik een verkeerd 'naaldplankje' heb. Dus de kraaltjes plak ik vast met secondenlijm. Daarna nog een leuk stempel of een sticker of iets dergelijks. Klaar is de verjaardagskaart!