Een logé is (meestal) fijn gezelschap die het plezierig vind om te komen. Het merendeel van de logees is van het type 'wel de lusten niet de lasten'. Zo ook in ons geval, de leasehond is weer gearriveerd! Mijn ouders hebben enkele jaren geleden een asielhondje in huis genomen. Qua uiterlijkt gaat ze over het algemeen door voor een teckel maar haar karakter is typisch teckel. Dus zo af en toe hebben we een gratis inbraaksysteem / levend speelgoed rondlopen.
Groene waas
Zoals gezegd wel de lusten en niet de lasten, met dit weer is het geen plaag om een rondje te lopen. Het is dat ze niet antwoord op mijn vragen maar ik weet zeker dat we vandaag ons favoriete stukje gelopen hebben. Aan de rand van de woonwijk staat een rij huizen aan het water. Dit is een klein, naamloos watertje met een strook riet / gras erlangs waar je heerlijk kunt lopen en genieten. Je hoort en ziet er vanalles mits je er de tijd voor neemt. Dat is wat ik doe terwijl hond wil rennen, ruiken en rennen. Gelukkig zit er aan de hond een riem die ik dan weer vastheb. Op deze manier kan ik ´rustig´ een foto maken van een knotwilg met een flinke jeugdpuist.
Anekdote
Het grappige is dat ons huis nog geen straat verwijderd is van het ´geboortehuis´ van manlief. In zijn kindertijd speelde hij dus vaak in onze buurt. Mijn favoriete wandelstukje was voor echtgenoot in het klein verboden toegang. Hij werd voor de 'brandpit', zoals hij het water zelf noemt, gewaarschuwd en zelfs bang gemaakt. Want in het water zat Jan Haak. Kwam je te dicht bij het water dan greep hij je met zijn haak en sleurde je naar de bodem. En als ik man er over hoor praten wil ik bijna met zijn woorden zeggen: "het zit nog steeds erg hoog hè?"..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten